ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙ

Η λεύκα στὸ μικρὸ περιβόλι
η ανάσα της μετρά τις ώρες σου
μέρα και νύχτα·
κλεψύδρα ποὺ γεμίζει ο ουρανός.
Στη δύναμη του φεγγαριού τὰ φύλλα της
σέρνουν μαύρα πατήματα στον άσπρο τοίχο.
Στο σύνορο είναι λιγοστὰ τα πεύκα
έπειτα μάρμαρα και φωταψίες
κι άνθρωποι καθὼς είναι πλασμένοι οι άνθρωποι.
Ο κότσυφας όμως τιτιβίζει
σαν έρχεται να πιεί
κι ακούς καμιὰ φορὰ φωνὴ της δεκοχτούρας.

Στο μικρὸ περιβόλι δέκα δρασκελιὲς
μπορεί να ιδείς το φως του ήλιου
να πέφτει σε δυὸ κόκκινα γαρούφαλα
σε μίαν ελιὰ και λίγο αγιόκλημα.
Δέξου ποιὸς εἶσαι.
Το ποίημα
μην τὸ καταποντίζεις στα βαθιὰ πλατάνια
θρέψε το με το χώμα και το βράχο που έχεις.
Τα περισσότερα –
σκάψε στον ίδιο τόπο να τα βρεις.

Γ. Σεφέρης
Advertisements