|
Cos’è la poesia?
Un prolungamento della vista!
– e la musica è:
un prolungamento dell’udito.
Voglio che un uomo dica,
leggendo queste pagine:
"Ci sono altri mondi
-remoti, solitari,
silenziosi, lontani-
di strana, deliziosa vita:
andiamo!"
Mary Haskell,
"Journal" New York,
20 giugno 1914
|
Τι είναι η Ποίηση;
Προέκταση της όρασης
κι η Μουσική είναι:
Προέκταση της ακοής-
Θα’θελα ένας άνθρωπος να πει,
διαβάζοντας αυτή τη σελίδα:
"Υπάρχουν άλλοι κόσμοι
-απόμεροι, μοναχικοί,
σιωπηλοί, απόμακροι-
παράξενα ευχάριστης ζωής!
Πάμε να τους χαρούμε!
Mary Haskell
Trad. Lunapiena
|
4 Μαρτίου, 2009
hvasso53
"Lycofos Nostalgias" 
36 responses to “Τι Είναι η Ποίηση…”
yannidakis
4 Μαρτίου 2009 στο 18:50
εντεχνη εκφραση με λεξεις και φρασεις;εντεχνη εκφραση σκεψεων και συναισθηματων;ή απλα αποστολη μηνυματων με λεξεις αλλες απο εκεινες που ακουγονται προφανεις;
Αλέξανδρος
4 Μαρτίου 2009 στο 18:56
καλησπέρα
katabran
4 Μαρτίου 2009 στο 19:00
Υπάρχουν άλλοι κόσμοι -απόμεροι, μοναχικοί, σιωπηλοί, απόμακροι- παράξενα ευχάριστης ζωής! Πάμε να τους χαρούμε!ειμαι ενας ανθρωπος και το ειπα!
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 19:06
Ο μεγάλος Σεφέρης λέει πως ο ζωγράφος μας δίνει ένα νέο μάτι, ο μουσικός ένα νέο αυτί, ο ποιητής μια καινούργια αντίληψη!
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 19:10
Η ποίηση δεν είναι ένα ελευθέρωμα της συγκίνησης, αλλά απόδραση από τη συγκίνηση.Δεν είναι έκφραση της προσωπικότητας, αλλά απόδραση από την προσωπικότητα.Τ. Σ. Έλιοτ
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 19:17
…Πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από τον φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσακαι τι θα γινόμασταν αν η πνοή μας λιγόστευε; Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης και ένας Θεός το ξέρει αν τα δεινά μας δεν τα χρωστάμε στη στέρηση εμπιστοσύνης. Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 19:21
"Perché credo che la poesia sia necessaria a questo mondo moderno in cui siamo affetti da ansia e paura. La poesia ha le sue radici nel respiro umano: e cosa mai saremmo se il nostro respiro dovesse venir meno? La poesia è un atto di fiducia:e chi sa se il nostro disagio non dipenda da una mancanza di fiducia?G. SEFERIS
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 19:24
"è il pensiero che riesce a diventare sentimento,è il sentimento che riesce a diventare pensiero""είναι η σκέψη που καταφέρνει να γίνεται συναίσθημα και το συναίσθημα που καταφέρνει να γίνει σκέψη"Thomas Mann
demima
4 Μαρτίου 2009 στο 19:31
..η υπέρτατη μορφή της συγκινησιακής χρήσης της γλώσσας… λέει κάποιος σοφός..καλό σου βράδυ…
demima
4 Μαρτίου 2009 στο 19:32
πολύ ωραία καταχώρηση και σχόλια…
demima
4 Μαρτίου 2009 στο 20:02
Λατρεύω την Ποίηση ..εξευγενίζει ..ηρεμεί…έχει φινέτσα….είναι μια άλλη χρήση της γλώσσας διαφορετική…γεμάτη γοητεία και κρυμμένα νοήματα… Καβάφης, Σεφέρης, Ελύτης, Σολωμός, Δημουλά , Αναγνωστάκης, Σικελιανός, και ένα σωρό άλλες μορφές της …μην την αποποιείσαι, Tom,μην την απαξιώνεις..ούτε και αυτούς που την αγαπούν και βρίσκουν καταφύγιο σε αυτήν αντί μπροστά σε μια οθόνη (τηλεόρασης , Η/Υ, κινητού)…Ποίηση δεν είναι πάντως οι Προστακτικές δεξιά και αριστερά με τα "δέον γενέσθαι"….και επίτρεψέ μου…Δουλεύουμε..δεν είμαστε αργόμισθοι…δόξα τω Θεώ ..κάποιοι δίνουμε και την ψυχή μας στη δουλειά μας…Υ.Γ.δεν θα έκανα αυτό το σχόλιο, αν κάτω από το δικό σου δεν υπήρχε δικό μου σχόλιο ..τουτέστιν μάλλον είμαι κα γω μια …πετρελαιομηχανή… Με συγχωρείς, Vasso….
EL NIONIO
4 Μαρτίου 2009 στο 20:07
Με μια λέξη….Ταξίδι.Απλοικό αλλά έτσι το αισθάνομαιΚαλο Βράδυ Βσούλα
Claudia
4 Μαρτίου 2009 στο 20:11
si,andiamo!
fifi
4 Μαρτίου 2009 στο 20:20
Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα.Σεφέρης.
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 20:27
Benvenuto Poeta.. Bentornato poeta di rose era duro il tuo viaggio? Hai visto meraviglie nascoste sotto le ceneri di una guerra? Hai incontrato occhi lucenti nel grigio inverno di vita? Hai sentito il sorriso della speranza nel buio corridoio del terrore? Hai ascoltato l’inno d’amore tra le macerie di una tempesta? Bentornato poeta di rose mi ha svegliato il tuo profumo! ********* Canta poeta la tua essenza lascia che tutto diventa parola, gabbiani che volano nell’azzurro del cielo, farfalle che vivono soltanto un giorno… Canta poeta il tuo amore illusione e’ la vita del sogno, ma è il sogno… che regala l’equilibrio dell’esistenza. Non farti problemi per chi ti ascolta, sarai capito soltando da chi conoscei l linguaggio… dell’amore. ********** Καλώς μας ήλθες Ποιητή.. Καλώς μας ήλθες ποιητή των ρόδων, ήταν σκληρό το ταξίδι σου? Είδες θησαυρούς κρυμμένους στις στάχτες ενός πολέμου? Είδες φωτεινά βλέμματα στον γκρίζο χειμώνα της ζωής? Συνάντησες το χαμόγελο της ελπίδας στο σκοτεινό διάδρομο του τρόμου? Άκουσες τον ύμνο της αγάπης στα ερείπια που άφησε στο διάβα της η θύελλα? Καλώς μας ήλθες ποιητή των ρόδων με ξύπνησε το άρωμά σου! ******** Τραγούδα ποιητή με την ψυχή σου, άστα να γίνουν όλα λέξεις, γλάροι που πετούν στο γαλάζιο τ’ουρανού, πεταλούδες που ζούν μια μέρα μόνο… Τραγούδα ποιητή τον ερωτά αυταπάτη είναι η ζωή του ονείρου, αλλά είν’το όνειρο που κρατά την ισορροπία της ύπαρξης. Μην νοιάζεσαι ποιος θα σ’ακούσει καταλαβαίνει μόνο, όποιος έχει μάθει να μιλά.. την γλώσσα… της αγάπης. Lunapiena
Τσουκνιδιτσα
4 Μαρτίου 2009 στο 20:29
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ…
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 20:29
Σε Ευχαριστώ DEMINA….
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 20:32
BENVENUTA tra di NOI…. CLAUDIA ROSA!è un Vero piacere sentirti….
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 20:38
KAΛΩΣ μας ΗΛΘΕΣ στη παρέα μας ΤΟΜ!έγραψα κάποιους στίχους… δικούς μουγια τον ΠΟΙΗΤΗ… που ξέρει να ΔΟΥΛΕΥΕΙ με τις δικές του φόρμες και τα δικά του σύνεργα…και ξεκουράζεται με λέξεις….
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 20:47
κι ένα ΠΟΙΗΜΑ του ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ Μεταφρ. του ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ….Για ΤΗΝ ΖΩΗΗ ζωή δεν είναι παίξε-γέλασεΠρέπει να τηνε πάρεις σοβαράΌπως, να πούμε, κάνει ο σκίουροςΔίχως απ’ όξω ή από πέρα να προσμένει τίποταΔε θα’χεις άλλο πάρεξ μοναχά να ζεις.Η ζωή δεν είναι παίξε-γέλασεΠρέπει να τηνε πάρεις σοβαράΤόσο μα τόσο σοβαράΠου έτσι, να πούμε, ακουμπισμένος σ’έναν τοίχοΜε τα χέρια σου δεμέναΉ μέσα στ’ αργαστήριΜε λευκή μπλούζα και μαύρα ματογυάλιαΘε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι άνθρωποι,Οι άνθρωποι που ποτέ δε θα’χεις δει το πρόσωπό τουςΚαι θα πεθάνεις ξέροντας καλά Πως τίποτα πιο ωραίο, τίποτα πιο αληθινό απ’τη ζωή δεν είναιΠρέπει να τηνε πάρεις σοβαράΤόσο μα τόσο σοβαράΠου θα φυτεύεις, σα να πούμε, ελιές ακόμα στα εβδομήντα σου Όχι καθόλου για να μείνουν στα παιδιά σουΜα έτσι, γιατί το θάνατο δε θα τονε πιστεύειςΌσο κι αν φοβάσαι Μα έτσι, γιατί η ζωή θε να βαραίνει πιότερο στη ζυγαριά.Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ Μετ. Γιάννης ΡίτσοςΜουσική: Μάνος Λοΐζος
ΕΡΙΦΥΛΗ
4 Μαρτίου 2009 στο 21:05
Στην γερμανική κατοχή όταν η κυρία που φρόντιζε τον Κωστή Παλαμά πήγαινε για το συσσίτιο, ο κόσμος παραμέριζε και την άφηνε να περάσει αντί να περιμένει στην ουρά όπως ο υπόλοιπος κόσμος, σαν ένδειξη σεβασμού στον ποιητή … και όταν ο Παλαμάς πέθανε χιλιάδες λαός παρευρέθηκε στην κηδεία για να τον συνοδέψει στην τελευταία του κατοικία κάτω από τα έκπληκτα μάτια των Γερμανών στρατιωτών…Τα συμπεράσματα δικά σας..
Tom
4 Μαρτίου 2009 στο 21:19
Άς’ τον Παλαμά Εριφύλλη και ξύπνα κι εσύ απ’ το λήθαργο!!Άντε κι εσύ!!! Πετρέλαιο!!!! ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ, ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Τ-Ε-Λ-Ο-Σ. !!!!!
300
4 Μαρτίου 2009 στο 21:25
ΧΑΧΧΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑ…………………….ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!!!!!!…….ΜΕ ΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΓΕΛΑΣΑ ΡΕ ΤΟΜ!!!!!!!………..ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΒΑΣΩ……
Pantelis
4 Μαρτίου 2009 στο 21:55
ποιηση» ενα γλυκο χαμογελο και φιλι…. μια μολυβια στον χαρτη ….. της μοιρας το τετραδιο…. ζωης την στιγμη ,τρελα αγαπης και ερωτα….. το να ρωτας ,να ψαχνεις το γιατι…… πως καιτι….. τοχθες ,σημερα ,αυριο ατι και γινατι …. αγνωστο πεισμα ….τιμημα και παθος ,τρυφεροτητα ,αγρια και αργια…..μια μελωδια για αλλους βαρβαροτητα η εικονια ,εικασια και ικεσια σε αυτο που πρεσβευει η πιστευει οκαθενας μας και καθεμια …κατα μοναδικοτητα ,συλογικα η προσωπικα……ποσα μπορουμε να αναφερουμε για την ποιηση ,ενα μυρια και απειρα……» μια ηανοιξη ,ενα το συνεφο ,ενας οερωτας ,γλυκο πρωι ,πρωι και ορθανοιξα τα ματια σου με ενα φιλι ……. και εσυ μου χαρισες ολη την αυγη ,ανοιξη σε ενα κορμι……σε ενα σωμα ,μια ψυχη »»» που καπως ετσι αναφερει η μελωδει το τραγουδι…….στον δρομο που χαραξε σαν ευγε ηκαρδια και ζωη μας ….βασω….. καλημερα ,καλησπερα ,καληνυχτα ,καλο ξημερωμα ,ονειρα και γλυκια ζωη μαζι σου/
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 22:28
Αγαπητέ TOM, αφού λες: "ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΤΙΧΟΥΣ, ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΥΣ" τότε θα γνωρίζεις πολύ καλύτερα από μας …ότι η ΠΟΙΗΣΗ, η ΜΟΥΣΙΚΗ και η ΤΕΧΝΗ είναι ή ανώτερη μορφή ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ του ανθρώπουκαι έχει σαν ΣΤΟΧΟ να εξευγενίζει τον άνθρωπο…ΓΙΑΤΙ τόσος θυμός?????? ΓΙΑΤΙ τόση ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ????Τι σε πείραξε τόσο πολύ?????Πρόσεξε λίγο γιατί ο τρόπος που εκφράζεσαι… δεν είναι χαρακτηριστικό ανθρώπου που κρύβει μέσα του την Ευγένεια και τον Σεβασμό… προς τον ανθρωπο, κι ας επαναλαμβάνεις με τόσο έμφαση, ότι ενδιαφέρεσαι για την δική μας κατανάλωση ενέργειας… Θα σε παρακαλούσα λοιπόν να αλλάξεις τους τόνους σου.μιάς και σε ενδιαφέρει τόσο να ΜΗΝ ξοδεύεται πολύ "ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ"και επειδή δηλώνεις ότι είσαι άνθρωπος των ΕΡΓΩΝ και όχι των ΛΟΓΩΝ… Σε Ευχαριστώ…
Georgia
4 Μαρτίου 2009 στο 22:36
ΠΟΙΗΣΗ ειναι η εκφραση σκεψεων κ συναισθηματων,μια σειρα παραστασεων που περνουν απο το μυαλο σου,απο τη ψυχη σου..και τις μεταφερεις στο χαρτι,…..ειναι πολλα πραγματα μαζι ,,,Καλημερα καλη μου!!!
Georgia
4 Μαρτίου 2009 στο 22:44
ειναι ντροπη να μιλανε για μεγαλους ποιητες ετσι,,,συγνωμη γλυκια μου που επεμβαινω αλλα δε επιτρεπεται να μιλανε για τους μεγαλους μας ποιητες που εχουν αναγνωριστει !!
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 23:16
Θα ήθελα να μην σε αφήσω με ερωτήματα.. χωρίς απαντήσεις1. προτιμώ τα Ιταλικά από τα Αγγλικά.. τα νοιώθω ποιό οικεία..και έπειτα είναι πολλοί οι Ιταλοί και Ισπανοί Φίλοι μου, στην παρέα μας,κάποιοι μαθαίνουν και ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Έσένα δεν σου αρκούν τα Ελληνικά?πάντως μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα Αγγλικά σου, θα σε διαβάσουμε…2.Λες: "Είμαι άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων." εγώ τυχαίνει να είμαι άνθρωπος των έργων και των λόγων θεωρείς ότι είναι τόσο μεγάλη αδυναμία χαρακτήρα και ξόδεμα αυτό???3, Λες: "Και οι στίχοι χρειάζονται σήμερα, αλλά… έχουμε τόσους πολλούς…" Πόσο κακό είναι να γίνουμε περισσότεροι??? Που ΒΛΑΠΤΟΥΝ οι ΣΤΙΧΟΙ??????4. Λες: "Δέν καταλαβαινω τί έργο παράγετε με τη δημιουργία στίχων, και μονίμων προβολών των Σεφέρηδων… κλπ…" πως γίνεται να μην καταλαβαίνεις αφού όπως λες: "ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΤΙΧΟΥΣ, ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΥΣ…" Προσωπικά… θα μου άρεσε να διαβάσω στίχους σου… δεν μπορώ όμως να σε βοηθήσω "ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ SPACE"… δεν έχει καμιά ιδιαίτερη προβολή ο χώρος μας… 5. "Πείσε με ότι κάπου χρησιμεύουν στη χώρα μας όλα αυτά…" Μακάρι να μπορούσαμε να κρατούσαμε το επίπεδο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ του παρελθόντος… τότε που στη ΧΩΡΑ μας… μετρούσε η ΑΝΑΠΤΥΞΗ του ΛΟΓΟΥ και της ΤΕΧΝΗΣ.. μακάρι… Σήμερα… σερνόμαστε πίσω από τον ξενόφερτο υπερκαταναλωτισμό… και τη μιζέρια.. και την εμποροποίηση του κάθε λογής φτηνού θεάματος… τα καλά της λεγόμενης Παγκοσμιοποίησης βλεπεις… χωρίς καμιά αντίσταση.. Σ’αρέσει όλο αυτό????6. Λες: "Άρχισα να πιστεύω ότι χαλαρώνουν οι φιλόλογοι και ξεκουράζονται με όλα αυτά…" Δεν είμαι.. δυστυχώς "Φιλόλογος", προσπαθώ να καταλάβω όμως την Φιλοσοφία χρόνια τώρα μελετώντας ερασιτεχνικά… και πραγματικά με ξεκουράζει και με γεμίζει με ποιότητα ιδεών… διάλεξα άλλο μετερίζι να παλλεύω… καθημερινά… με στόχο τη μείωση του ανθρώπινου πόνου. Όμως που βρίσκεις το κακό να "ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ" και να "χαλαρώνουν" στη σκιά του δένδρου που λέγεται Ποίηση οι άνθρωποι??? Σε Ευχαριστώ για εκείνο το "ΞΥΠΝΗΣΤΕ"…. Χρειάζεται σε όλους μας… ΕΙΝΑΙ σημαντικό να ΕΙΜΑΣΤΕ ΞΥΠΝΟΙ… με ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ να ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ τα ΜΗΝΥΜΑΤΑ και τα ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ και να μπορούμε να τα ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ! όσο για το Πετρέλαιο…. άστο καλύτερα… περισσότερο ΚΑΚΟ από καλό…έχει φέρει…. ας το καίμε… όσο το έχουμε… μπας και ζεσταθούμε λιγάκι…ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ… TOM…..
Vasso
4 Μαρτίου 2009 στο 23:36
Σε Ευχαριστώ για το "πατρικό" ενδιαφέρον σου… TOMΞέρεις κάτι… ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΕ… ΟΥΤΕ ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΚΑΤΙ…και ΔΕΝ κάνω ΤΙΠΟΤΕ χωρίς ΚΕΦΙ στη ΖΩΗ μου… τα έχω καταφέρει να έχω αυτή την πολυτέλεια στη ζωή μουτουτο το "σαλονάκι" μου αρέσει.. και με ευχαριστεί….πιστεύεις στ’αλήθεια ότι είναι αδυναμία…???? Τότε γιατί είσαι ΕΔΩ???Είναι πολύ καλό να έχεις άλλο σκεπτικό… Αλίμονο όλοι να είχαμε το ίδιο…θα’ταν πολύ μίζερη η ζωή μας…. αρκεί όμως να μπορούμε να κάνουμε και διάλογο…έστω και ηλεκτρονικά… γιατί οχι??? Μια ΕΡΩΤΗΣΗ… ποια είναι κατά την δική σου άποψη ή ΑΝΩΤΕΡΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ του ανθρώπινου ΝΟΥ>η ΕΠΙΣΤΗΜΗ????? ή ΚΑΤΙ άλλο??? μα… αν δεν βιώνεται και δεν υπηρετείται σαν ΤΕΧΝΗ… δεν αξίζει και τόσο…. ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ και ΟΡΙΑ?????
Annyra
5 Μαρτίου 2009 στο 03:03
Καλημέρα συνοδοιπόρησα…Ποίηση όπως το λέει και η λέξη, είναι η δημιουργία μιας ανώτερης πνευματικής, “αισθηματικής” κατάσταση.Να είσαι δημιουργική, χαρούμενη, φωτεινή.Άννα
Vasso
5 Μαρτίου 2009 στο 22:03
΄Καλησπέρα Άννα.. Σε ευχαριστώ..
Vasso
5 Μαρτίου 2009 στο 22:05
Καλησπέρα Tom, θα χαρώ να διαβάσω την αποψή σου..
Tom
12 Μαρτίου 2009 στο 22:28
Τις απολογίες μου για τα αγενή σχόλιά μου σε έναν τόσο ευγενή χώρο και ανθρώπους.Περνούσα μία άσχημη φάση της ζωής μου η οποία μου δημιούργησε νεύρα, γι αυτό σας μίλησα με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο!Τώρα είμαι πολύ καλύτερα, βρίσκομαι σε νηφάλια κατάσταση και ξαναβλέποντας να σχόλιά μου ντράπηκα και τα διέγραψα όλα!!!ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!
300
12 Μαρτίου 2009 στο 22:33
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ ΤΟΜ!!!!!!!!……..ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!!!!!!!…..ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ ΣΕ ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ……ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!!!!!!……..ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΜΟΥ ΒΑΣΩ….
Vasso
13 Μαρτίου 2009 στο 21:53
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Tom..΄σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ξανασκέφτηκες τη κουβέντα μας.. πρέπει να σου ομολογήσω ότι κι εγώ την σκέφτηκα.. προσπαθώντας να καταλάβω το γιατί….τι ήταν αυτό που σε έκανε να πιστεύεις ότι όποιος ασχολείται με την Ποίηση.. είναι αργόσχολος…Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι η ΠΟΙΗΣΗ δεν χρησιμεύει στην Πραγματικότητα.. είναι πολλές φορές που ένα ΠΟΙΗΜΑ ενέπνευσε ΔΡΑΣΗ και Σφαιρικό Προβληματισμό σε θέματα της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ…Μην ανησυχής όμως.. συμβαίνει κάποιες φορές μεταξύ των ανθρώπων να υπάρχουν και στιγμές έντασης…"περασμένα ξεχασμένα".. λέμε στον τόπο μου. Είναι ΜΕΓΑΛΟ εκ μέρους σου να επανέρχεσαι και να ζητάς συγνώμη… είναι ΣΠΟΥΔΑΙΟ! ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!Να’σαι ΚΑΛΑ!… Να σου πω ένα μυστικό μου? πολλές φορές η ΠΟΙΗΣΗ δρα σαν το καλύτεροκαι υγιεινότερο καταπραϋντικό σε στιγμές εσωτερικής έντασης… θα το δοκιμάσεις??? :)))ένα δυνατό σφίξιμο του χεριού… με ένα Μεγάλο Ευχαριστώ γι’αυτό που ΕΙΣΑΙ!ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ! ΤomΧαίρομαι που σε συνάντησα… στο δρόμο μου!
Vasso
13 Μαρτίου 2009 στο 22:00
Σε Ευχαριστώ Σάκη… Χαίρομαι που σε ακούω… (διαβάζω)Επικέντρωσες πολύ καλά το θέμα… ξεχωρίζοντας την απόλυτα συγκεκριμένη από την σφαιρικά ειδωμένη Πραγματικότητα! Σε Ευχαριστώ…ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ… ένα τρυφερό ΄χαδι στο μωρό σου!ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ