
PER UN BEL GIORNO
Un cielo così puro un vento così leggero non so più dove sono dove ero….
O gaggia nuda, bruna violetta che nel calore fugace appassisci….
Giorno te ne vai e non sai nulla di me e della violetta che tanto amo.. e del ramo nudo della gaggia,
Giorno, non andar via.
Attilio Bertolucci
|
Για μια όμορφη Μέρα
Τόσο καθαρός ο ουρανός κι ο άνεμος τόσο δροσερός δεν ξέρω πιά που είμαι που ήμουνα…
Ω! γυμνή ακακία, μελαγχολική βιολέτα που σε μαραίνει η εφήμερη ζέστη…
Μέρα μου φεύγεις και δεν έμαθες τίποτε για μένα και για την βιολέτα που τόσο αγαπώ.. ούτε για το γυμνό κλαδί της ακακίας..
Μέρα μου… μη φεύγεις!
Αttilio Bertolucci Μετάφρ. Lunapiena
 |
3 responses to “Attilio Bertolucci”
yannidakis
30 Μαρτίου 2009 στο 21:42
ασε τη μερα να φυγει μα δεν εχει να σου προσφερει τπτ αλλο κι αν ακομα ηταν τοσο πια καλη, σκεψου τους διπλα σου. Εκεινη ισως να περασαν τις πιο δυσκολες μερες στιγμες τους.το τελος της ημερας αυτης σημματοδοτει για ολους την ελπιδα για το καλυτερο αυριο!
Vasso
30 Μαρτίου 2009 στο 22:00
Είν’όμορφο να διαρκεί…ό,τι μας χάρισε χαρά… κι ό,τι ακόμα δεν μας χάρισεαυτό που μέσα μας ποθούμε…ίσως… το φέρει η στιγμήπου διαρκεί ακόμη…ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ!… Φίλε μουΕίθε η Νύχτα να μας φέρειαυτό που η Μέρα.. μ’απονιά μας στέρησε…
Vasso
1 Απριλίου 2009 στο 05:28
O Attilio Bertolucci γεννήθηκε στο San Lazzaro της Parma το 1911,Σπούδασε φιλοσοφία και δίδαξε για χρόνια Ιστορία Τέχνης στην Parma; Μετά τον πόλεμο έζησε στη Ρώμη, όπου εργάστηκε στην Ιταλική Τηλεόραση Rai 3,οργάνωσε Προγράμματα Μορφωτικά και παράλληλα συνεργάστηκε σαν Σύμβουλοςσε διάφορα Πολιτιστικά Περιοδικά… Μετέφρασε πολλά Ποιήματα του’900 από την Αγγλική.Μια από τις μεγάλες του αγάπες υπήρξε ο Κινηματογράφος όπου και εργάστηκε… Ο γιος του Bernardo ΒBertolucci εμπνευσμένος από τον πατέρα του συνέχισε σαν Σκηνοθέτης.Ποιητικές του Συλλογές είναι:Sirio το 1929 Fuochi di Novembre το 1934; La capanna indiana το 1951. Viaggio d’inverno το 1971Πολλά απο τα Ποιηματά του θυμίζουν ζωγραφιές με την πέννα….