Κυριακή των Βαϊων
Τα βάϊα, δηλαδή η χουρμαδιά,
υπήρξε από πάντα παγκοσμίως το σύμβολο
της Νίκης, της Ανύψωσης, της Αναγέννησης
και της Αθανασίας.
Στους ψαλμούς της Παλαιάς Διαθήκης διαβάζουμε:
"Το σωστό ανθίζει όπως τα βάϊα",
ένα δέντρο που δεν έχει τίποτε το άχρηστο,
γιατί χρησιμοποιούμε όλα τα συστατικά του,
μοιάζει σαν τον ευσεβή άνθρωπο που μπορεί
να βοηθήσει κάνοντας πάντα το καλό.
Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την Palma Phoenix
(ΦΟΙΝΙΞ) όπως το μυθικό πουλί Φοίνικα,
που ξαναγεννιέται από τις στάχτες του,
συνδέοντάς τον με τον Απόλλωνα,
τον θεό του Ήλιου και την Αθηνά,
την θεά της Σοφίας, που συχνά την παρίσταναν
με ένα κλαδί φοίνικα στο χέρι.
Hathor, η Αιγύπτια θεά του Ουρανού,
θεωρείτο "Η κυρία με τα βάϊα",
για τους Ρωμαίους ήταν έμβλημα Νίκης
και η θεά της Νίκης ονομάζονταν Palmaris.
Ο Φοίνικας είναι το σύμβολο που συναντάμε
στις κατακόμβες, σχεδιασμένη στα μάρμαρα
και στις τοιχογραφίες, στα χέρια των αγίων
και των μαρτύρων για να δείξουν
την πνευματική τους Νίκη
πεθαίνοντας για την πίστη.
Κατά τον Jung, τον ψυχαναλυτή που ασχολήθηκε
με την σημασία των συμβόλων
ο φοίνικας είναι το σύμβολο της Ψυχής.
Ο φοίνικας κατά τις τελετές της Μεγάλης Βδομάδας,
συχνά υποκαθίσταται από κλαδί Ελιάς,
φυτό που παγκόσμια θεωρείται σαν σύμβολο Ειρήνης
και ευχή γονιμότητας, αναπαραγωγής,
κάθαρσης, δύναμης, νίκης και αναγνώρισης.
Στην πραγματικότητα στο ευαγγέλιο
δεν αναφέρεται το όνομα κανενός φυτού.
Αναφέρεται μόνο οτι το πλήθος έκοψε
κλαδιά από τα δέντρα, απλώνοντάς τα
στα πόδια του Ιησού.
Θα μπορούσαν να είναι κλαδιά ελιάς,
φυτό που αναφέρεται ήδη στην Παλαιά Διαθήκη,
να μεταφέρεται από το περιστέρι στο Νώε,
μετά τον κατακλυσμό.
Μια ιστορία του Μεσαίωνα λέει
ότι στον τάφο του Αδάμ, γεννήθηκε
ένα δέντρο Ελιάς, και ήταν γι’αυτό
που το περιστέρι έκοψε ένα του κλαδί.
Φαίνεται ότι και ο Σταυρός είχε φτιαχθεί
από ξύλο Ελιάς, δένδρο και σταυρός
οδηγεί στο δέντρο της Ζωής, δέντρο κοσμικό
που ενώνει τον ουρανό και τη γή.
Η ελιά ως γνωστό, αναφέρεται
και στην Αρχαία Ελληνική μυθολογία,
σαν το ιερό δέντρο της Αθηνάς που το χάρισε
στους Αθηναίους, νικώντας τον Ποσειδώνα
που τους είχε χαρίσει ένα λευκό άλογο.
Στους Ολυμπιονίκες πρόσφεραν κλαδί Ελιάς,
όπως επίσης και σ’αυτούς που γύριζαν
νικητές από το πόλεμο.
12 responses to “Κυριακή των Βαϊων”
Άρτεμης
12 Απριλίου 2009 στο 18:31
Το Μεγαλείο του Θείου Δράματος ….και η Ανάσταση του Θεανθρώπου …Είναι το …Αιώνιο Μήνυμα …( Για όλους εμάς …)Λύτρωσης …Αγάπης …Ζωής …και Αισιοδοξίας …Σου εύχομαι ολόψυχα ….Καλό Πάσχα…..!!!
yannidakis
12 Απριλίου 2009 στο 18:35
μ’αρεσει η φωτογραφια σου.πολυ ατμοσφαιρικη.χαιρετιζω το αφιερωμα σου στην σπουδαια αυτη μερα!καλο βραδυ απο το νυχτερινο Ηρακλειο!
Vasso
12 Απριλίου 2009 στο 18:36
Σε Ευχαριστώ.. Άρτεμηςκαλη Μεγάλη Εβδομάδα..Καλό Σου Βράδυ
Vasso
12 Απριλίου 2009 στο 18:39
Καλό Σου Βράδυ, yannidakiαπό μια πανέμορφη ανοιξιάτικη Αθήνα… που έχει αρχίσει να… αδειάζει…λιγότερα τα αυτοκίνητα στους δρόμους σήμερα!
Βεατρίκη
12 Απριλίου 2009 στο 19:04
Βάσσω μου, καλησπέρα! Λοιπόν, μόλις τώρα έμαθα οτι οι χουρμάδες προέρχονται από τον φοίνικα! Χιχι! Ασε που ωνόμαζα και οχι΄μόνο εγώ μα εδώ και οι γύρω μου, ως βάγια , άλλα φύλλα και οχι τα κλαδιά της φοινικιάς! Απίστευτο μου φαίνεται..μέχρι που έκανα διασταύρωση..σκέψου! Νάσαι καλά, σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες σου.. Πραγματικά , να σου πω, οχι μόνο εξ αφορμής αυτης της καταχώρησης μα και μερικών άλλων που ανέγνωσα πρόσφατα, οτι κάνεις εξαιρετική δουλειά! Νάσαι καλά,να σε έχουμε γύρω μας. Καλό βράδυ, καλή μουΚαι ΄Καλό Πάσχα!
Mάριος
12 Απριλίου 2009 στο 19:40
Ο Γιουνγκ έκανε λάθος για το σύμβολο του φόίνικα.Δεν είναι η ψυχή ο φοίνικας αλλά η εικονοπλασία της μετεμψύχωσης,και γι’αυτο και η ιστόρια που αναγεννάται από τις στάχτες του
ΓΕΩΡΓΙΑ
12 Απριλίου 2009 στο 19:41
τα βαγια….τι μνημες μου ξυπνησες….σπουδαια η καταχωρηση σου Βασω μουναχεις ενα ομορφο βραδυ
survivor
12 Απριλίου 2009 στο 19:52
Δεν είχε πάει το μυαλό μου στη σχέση της φοινικιάς με το πουλί φοίνικα. Όσο ζω, μαθαίνω.Να είσαι καλά Βάσω μου και σου εύχομαι καλή Μεγάλη Εβδομάδα να έχεις και καλή Ανάσταση!Μια αγκαλιά από μένα!
Vasso
12 Απριλίου 2009 στο 20:50
Καλησπέρα Βεατρίκη μου… μ’αρέσει να ψάχνω.. και να κρατάω τις πληροφορίες..και να τις συνδυάζω με άλλες παρόμοιες…από παιδί με διασκέδαζε… έχω διάφορα ημερολόγια..που είναι σαν… μικροί θησαυροί… κι είναι ενδιαφέρονπόσο τα θυμάμαι… ποιό είναι που… σαν αγαπημένο "παιχνίδι"Μια αγκαλιά… Καλή Μεγάλη Εβδομάδα, μάτια μουμε υγεία και γαλήνη
Vasso
12 Απριλίου 2009 στο 20:54
καλησπέρα… Μάριεο Γιούνγκ… έγραψε ένα καταπληκτικά ενδιαφέρον βιβλίοίσως το μοναδικό στο΄είδος του… που καταγράφει και ερμηνεύει τα Σύμβολα… από διάφορους πολιτισμούςαπ’ότι ξέρω… δεν τον ενδιέφερε η μελέτη της πίστης στη μετεμψύχωση.Καλό σου Βράδυ… και ΚΑΛΗ Μεγάλη Εβδομάδα..να’σαι καλά…
Vasso
12 Απριλίου 2009 στο 20:56
Μια αγκαλιά μεγάλη μεγάλη… Γεωργία μουνα’σαι καλά.. μάτια μουείναι τόσο όμορφο να ξυπνούν όμορφες κι αγαπημένες μνήμεςΚαλό Σου Βράδυ… μάτια μουΚαλή Μεγάλη Εβδομάδα…με υγεία και γαλήνη…
Vasso
12 Απριλίου 2009 στο 20:58
μια αγκαλιά ζεστή και από μένα… Κική μουνα’σαι καλά…. και να περνάς ευχάριστα..Καλό Σου Βράδυ.. και Καλή Μεγάλη Εβδομάδα