Στη Προεκλογική…. Ε λ λ ά δ α

Κάποτε..... Τραγουδούσαν... για την Ελλάδα...    Κάποτε… οι καρδιές χτυπούσαν… Ε λ λ ά δ α    Ε Λ Λ Α Δ Α  Μ Ο Υ Κάποιες φορές γίνομαι βάρκα και πετάω μέσα σε κήπους και σε θάλασσες παλιές κρυφά φωνές Ε λ λ η ν ι κ έ ς  να συναντάω τον Οδυσσέα  και τους άλλους ποιητές… .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  . κι απ`του κορμιού σου τα λουλούδια που μαδάω φύλλο το φύλλο πιο πολύ σε α γ α π ά ω Ε λ λ ά δ α  μου, που ξέρεις να μου λες με λίγα κύματα χιλιάδες σήματα για τα αισθήματα που καίνε σαν φωτιές.     Σ’αγαπώ….. Σ’αγαπώ γιατί είσαι ωραία….     Αυτός ο κόσμος ήταν κάποτε π α ρ ά δ ε ι σ ο ς έμοιαζε η ζωή σαν εκδρομή κι ήρθε η μέρα.. που μας χώρισε μια άβυσσος μας τύλιξε.. καπνός σε μια στιγμή Μην ακούς τι λέγεται.. η  Ε λ λ ά δ α  καίγεται και τα βράδια κλαίγεται.. μέσα απ’ το γυαλί.. …….. άνοιξε όλα τα σύνορα να τα περάσουν μόνο… εκείνοι που σ’αγαπούν..    Εδώ που μάθανε τα μάτια μας να κλαίνε που συνηθίσαμε σε κάλπικους καιρούς Εδώ θα μείνουμε, γιατί έχουμε και λέμε ένα φ ι λ ό τ ι μ ο και  λ ό γ ο υ ς  σοβαρούς.                                                  για την  Ε λ λ ά δ α Γύρνα και δείξε μου τον δρόμο σου ξανά μάτια μου, κομμάτια μου σαν γράμμα ατέλειωτο που έσβησε ο καιρός μ’ ονόματα και χρώματα. ………. Ετσι ήταν πάντα μου γελάς παιδιά είμαστε της λησμονιάς σ’ ακούω χαμένος, σαν ζαλισμένος. Στον ουρανό σου  θ έ λ ω  απόψε ν’ ανεβώ να  σ ε  β ρ ω….. αγκάλιασέ με στο σκοτάδι σου να μπω μ ά γ ι σ σ α... σ’ αγάπησα.