Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου… είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
-Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού.
-Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…
-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου… Ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται…
|
15 responses to “Αχ! Μικρό Τριαντάφυλλο… Τριανταφυλλάκι”
Αλέξανδρος
23 Μαρτίου 2010 στο 08:17
καλημέρα … να σαι πάντα καλά …Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου…
Ντόρα
23 Μαρτίου 2010 στο 08:24
Δυστυχως δεν εχω ταχυτητα ν’ακουσω τα τραγουδια..θα επανελθω ομως…Οσο για την ιστορια του πριγκιπα…πολλα !!!!!!!!!!Καλημερα Βασω μου.
MARIA
23 Μαρτίου 2010 στο 08:29
KALHMERA VASOULA MOU AGAPO TA TRIANTAFULLA OSO TIPOTA ALLOPOLLA FILAKIA
Aστραδενή
23 Μαρτίου 2010 στο 09:33
Τριανταφυλλάκι Τριανταφυλλάκι ήμουν στην καρδιά σουτριανταφυλλάκι κλειστόκι αν ο Θεός μου παίρνειμου δίνει αλλού το φωςΓιατί δεν είμαι πιαδε σου κάνουν τα λουλούδια λοιπόνμα ούτε οι άνθρωποι σου κάνουνπου λιώνουν σαν και μέναΠέταξαν απόψε πάνω από τη στέγη μου όλαπέταξαν τα χρόνια και πάνεμόνο τα φιλιά σου μόνο αυτά με καίνε ακόμαπου τώρα σε άλλα χείλη θα ‘ναιΚάθε βράδυ ακούω βήματα στην πόρτακι είναι σαν να μπάινεις εσύμα ξέρω ότι είναι λάθοςνα τρέξω για να δωΠως τάχα εδώ γυρνάςδε μας δένουν πια οι νύχτες μαζίφαντάσματα μας δένουνκι αισθήματα σβησμέναΠέταξαν απόψε πάνω από τη στέγη μου όλαπέταξαν τα χρόνια και πάνεμόνο τα φιλιά σου μόνο αυτά με καίνε ακόμαπου τώρα σε άλλα χείλη θα ‘ναιΣτίχοι: Λίνα Νικολακοπούλουμουσική: Goran Bregovicεκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Αγριάδα
23 Μαρτίου 2010 στο 11:32
Λατρεύω τις άγριες τριανταφυλλιές που φυτρώνουν στην αυλή μου, αν και με έχουν καταγδάρει. Δεν με ρωτάνε που να φυτρώσουν. Αλλά στο τέλος του καλοκαιριού μου δίνουν τους καρπούς τους πλούσιοι σε βιταμίνη C.
Contessa's
23 Μαρτίου 2010 στο 22:32
***..κάθε πέταλο, σταλαγματιά απ’ το υγρό σου βλέμμα…η ομορφιά του αγγίζει τα πιο σκοτεινά σου μονοπάτια και τσακίζει τις τύψεις…θαύμασέ το, αλλά μη το πειράξεις…κι αν μαγέψει κι εσένα, είναι γιατί το ρόδο προσέφεραν στους δυνατούς οι αρχαίοι θεοί…***Ανυπολόγιστη Ομορφιά, Βάσω μου…..Ανυπολόγιστης αισθητικής και το καλό σου Γούστο….μια γλυκειά Καληνύχτα….με ένα άλικο τριαντάφυλλο στο προσκεφάλι σου :))
MARIA
23 Μαρτίου 2010 στο 22:34
Esiste qualcosa di più grande e più puro rispetto a ciò che la bocca pronuncia. Il silenzio illumina l’anima, sussurra ai cuori e li unisce. Il silenzio ci porta lontano da noi stessi, ci fa veleggiare nel firmamento dello spirito, ci avvicina la cielo; ci fa sentire che il corpo è nulla più che una prigione, e questo mondo è un luogo d’esilio. K. Gibran dolce notte con i piu belli sogni d’oro per te
MARIA
23 Μαρτίου 2010 στο 22:52
Il tuo cuore lo porto con me Lo porto nel mio Non me ne divido mai. Dove vado io, vieni anche tu, mia amata; qualsiasi cosa sia fatta da me, la fai anche tu, mia cara. Non temo il fato perché il mio fato sei tu, mia dolce. Non voglio il mondo, perché il mio, il più bello, il più vero sei tu. Questo è il nostro segreto profondo radice di tutte le radici germoglio di tutti i germogli e cielo dei cieli di un albero chiamato vita, che cresce più alto di quanto l’anima spera, e la mente nasconde., Questa è la meraviglia che le stelle separa. Il tuo cuore lo porto con me, lo porto nel mio .Edward Estlin (E. E.) Cummings
Βεατρίκη
24 Μαρτίου 2010 στο 08:48
Καλημέρα Βάσσω μου! Πολυτραγουδισμένα τα τριαντάφυλλα! Σύμβολα πολλών γένηκαν.. Και οχι άδικα..Είναι το καθένα τους τοσό ξεχωριστό..Πολλά και διαφορετικά τα κόκκινα, τα πορτοκαλιά, τα κίτρινα, τα λευκά πχ, πολλά και διαφορετικά τα πεταλα του καθενός τους, οι αποχρώσεις τους επίσης… Αλλα ευωδιάζουν βαθειά, αλλα ανάλαφρα, άλλα ακόμη πιό αχνά.. Και το καθε ένα θέλει την φροντίδα του και τον καλό τον κηπουρό του..Κι υπάρχουν και τα άλλα τα άγρια, πόσο κι αν είναι διαφορετικά ολότελα από τα άλλα αυτά..Μια φορά που είχα πάει σε ένα δάσος ψηλά σε βουνό, είδα μια αγριοτριανταφυλλιά και δεν την αναγνώρισα..Χρειάστηκε να μου την ονομάσουν..Εκείνα, φυτρώνουν από μόνα τους, μεγαλώνουν μοναχά τους, δεν θέλουν φροντίδα από κηπουρούς, θάναι, υποθέτω κι ανεξάρτητα πολύ , έτσι.. Οπως και νάχει..Το καθένα τριαντάφυλλο, είτε ημερο, είτε άγριο φωνάζει για την μοναδικότητά του..Πως να μην γεννούν σύμβολα!
Romaldo
24 Μαρτίου 2010 στο 09:05
Massimo Ranieri > Rose Rosse (1969)Rose rosse per te ho comprato stasera e il tuo cuore lo sa cosa voglio da te D’amore non si muore e non mi so spiegare perche’ muoio per te da quando ti ho lasciato sarà perché ho sbagliato ma io vivo di te e ormai non c’e’ piu’ strada che non mi porti indietro amore sai perché nel cuore del mio cuore non ho altro che te Forse in amore le rose non si usano più ma questi fiori sapranno parlarti di me Rose rosse per te ho comprato stasera e il tuo cuore lo sa cosa voglio da te D’amore non si muore ma chi si sente solo non sa vivere piu’ con l’ultima speranza stasera ho comprato rose rosse per te la strada dei ricordi e’ sempre la piu’ lunga amore sai perche’ nel cuore del mio cuore non ho altro che te Forse in amore le rose non si usano piu’ ma questi fiori sapranno parlarti di me Rose rosse per te ho comprato stasera e il tuo cuore lo sa cosa voglio da teUn Abbraccio e Buona Giornata!!
300
24 Μαρτίου 2010 στο 13:05
Γειά Σου ρε Λουλουδάκι..!
Τσουκνιδιτσα
24 Μαρτίου 2010 στο 18:44
Καλησπέρα τριανταφυλλακι….
Vasso
26 Μαρτίου 2010 στο 06:55
Ένας από τους Μύθους…για το ΤριαντάφυλλοΉταν κάποτε μια κοπέλα όμορφη, έξυπνη… με σπάνια σοφία. Μια μέρα κάλεσε τους φίλους της στο σπίτι της, στο μεθύσι του επάνω ένας της είπε πως δεν μπορεί να παραβγεί στην εξυπνάδα και τη σοφία με κανέναν άντρα. κι αυτή απάντησε ότι η μόνη θεά που ονομάστηκε Σοφή στον Κόσμο ήταν η Αθηνά και κανένας άλλος θεός. Η απάντηση τους εξαγρίωσε και την κυνήγησαν για να την σκοτώσουν. Τότε η κοπέλα πήγε στο ναό της θεάς Άρτεμις για να προστατευθεί. Η Θεά τη μεταμόρφωσε σε φυτό με όμορφα άνθη και πολλά αγκάθια… την Τριανταφυλλιά. ΚΑΛΗΜΕΡΑ…. σε ΟΛΟΥΣ σας..
Vasso
26 Μαρτίου 2010 στο 06:57
Ενας άλλος μύθος λεει οτι…το Τριαντάφυλλο γεννήθηκε από ενα χαμόγελο του Έρωτα…ενώ σύμφωνα με κάποιον άλλον…έπεσε απο τα μαλλιά της Αύρας…ενώ αυτή χτενιζόταν.
Vasso
26 Μαρτίου 2010 στο 07:02
Ένας άλλος Μύθος… λέει ότι το Τριαντάφυλλο έγινεαπό την θεά των λουλουδιών και της βλάστησης την Χλωρίδα. Η Χλωρίδα… μια μέρα βρήκε το άψυχο σώμα μιας νύμφης στο δάσος και το μεταμόρφωσε σε λουλούδι. Κάλεσε τότε την Αφροδίτη τη θεά του Έρωτα και το Διόνυσο το θεό του κρασιού.Η Αφροδίτη χάρισε στο λουλούδι ομορφιά και ο Διόνυσος πρόσθεσε νέκταρ για να του δώσει γλυκιά ευωδιά. Ο Ζέφυρος φύσηξε μακριά τα σύννεφα και έτσι ο Απόλλωνας ο θεός του Ήλιου.. μπόρεσε να κάνει το λουλούδι να ανθίσει. από τότε το Τριαντάφυλλο έγινε… ο "Βασιλιάς των λουλουδιών".