"" Κι όμως το ξέραμε : ακόμα και το μίσος.. ενάντια στην ευτέλεια, παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά… ακόμη και η οργή.. ενάντια στην αδικία βραχνιαζει την φωνή…"
"…θα ρθει.. ο κ α ι ρ ό ς.. ο άνθρωπος να βοηθάει τον άνθρωπο…"
"..κανένα Πράγμα.. δεν είναι Κανενός… ή αν όχι.. τότε είναι σίγουρα … ‘κεινού που το’χει μεράκι του και το αγαπάει.. και το γνωρίζει…
ένα Παιδάκι ανήκει.. σ’όποιον το Φροντίζει
το Αμάξι.. ανήκει στο προσεκτικό οδηγό μην τύχει και το ρίξει στο γκρεμό…
..κι η Γη με τους καρπούς που περισσεύουν σ’Αυτούς.. που την πονούν και την δουλεύουν.."
"Ο Κύκλος με την Κιμωλία" του Bertold Brecht
Σ υ ν ε ι δ η τ ο π ο ί η σ η
Όταν ξαναγύρισα.. είδα πως τα μαλλιά μου.. δεν είχαν ασπρίσει και χάρηκα. Τις δυσκολίες των βουνών.. τις ξεπεράσαμε! Τ ώ ρ α .. μας περιμένουν οι δυσκολίες.. των π ε δ ι ά δ ω ν.
Καλημέρα Βάσσω μου!Τόχει της ημέρας άραγε τόση μελαγχολία;Μαύροι καιροί, καιροί πείνας κι ανταρσίας..Ζοφερά χρόνιαΣ’ όλες τις γενιές υπήρχαν κι υπάρχουν..και θα υπάρχουν όσο είναι οι άνθρωποι. Τοπικό το θέμα, δεν έχει να κάνει με τον καιρούς.Κι η ζωή του ανθρώπου του καθενός έχει ένα νόμισμα..Και ναι, η οργή κατά της αδικίας βραχνιάζει την φωνή…Ας μην είναι οργή, ας είναι φωνή μοναχά..Πολλές φωνές, νάχουν τα λόγια ουσία και να μπορούν να ακουστούν μοναχά..Γιατί και τα λόγια ξεχαστήκαν τι σημαίνουν, σαν πως και οι φωνές που δεν ακούγονται..Οξείες γραμμές στον μετρητή της..Στο καλό μου! Ακόμη ο ουρανός κρατάει τα συγνεφα σήμερα..Πότρε επιτέλους θα βρέξει;
Καλημερα Βασουλα μου!νομιζω πως ερχονται τα χρονια που πρεπει να στραφει ο ανθρωπος στον ανθρωπο…να φτιαξουμε τις σχεσεις μας….την ζωη που ονειρευτηκαμε και που μας την πηραν …να σκυψουμε να ακουσουμε πιο καθαρα τις φωνες μας και των αλλων συνανθρωπων μας…να φτιαξουμε τις γειτονιες μας….τον ουρανο μας με χρωματα αγαπης, συνεννοησης, υπομονετικασταθερα αλλα με ποιοτικα και οχι ποσοτικα αρωματα…!σπαταλησαμε τα χρονια μας με το να συσωρρευσουμε πλουτο…..και τι καταφεραμε..?χασαμε την ανθρωπινη επαφη…γιναμε απληστοι….γιναμε χαιρεκακοι με τον πονο του αλλου …γιναμε αυτοι που μετρουσαμε τον <<φιλο>> με το τι περιουσιακα στοιχεια εχει…γιναμε αυτο που γιναμε!ας γυρισουμε λοιπον την σελιδα….να δουλεψουμε τις σχεσεις μας ….να πονεσουμε οτανπονανε οι συνανθρωποι μας….να αρχισουμε να μιλαμε στα παιδια…..να ακουσουμε τις φωνες που τοσο καιρο τις παρακολουθουσαμε απο τον καναπε στην μικρη οθονη ….ας γυρισουμε σελιδα….
Η Ιστορία κύκλους κάνει….Λόγια χιλιοειπομένα, ιδέες χιλιοακουσμένες, βαρβαρότητα σε καθημερινή επαφή με το σύνολο των ανθρώπων….Εγώ θα παραμείνω απλός θεατής…Οι αγώνες και οι αγωνίες των θνητών μόνο πόνο προκαλούν και κανένα κακώς κείμενο δεν έχει διορθωθεί ριζικά,αέναα και αμετάκλητα….Η Ιστορία διδάσκει -ο άνθρωπος αρνείται να μάθει…..Καλό Σαββατόβραδο…
;Aν με αφήσει λίγο η τύχη χάθηκα!!!Χμ! πόσοι ζούν με αυτήν την σκέψη!! Μιά σειρά απο συμπτώσεις σε αναιβάζει και μια σειρά αλλη σε κατεβάζει. Αυτό θέλει να αποφύγει ο λογικός άνθρωπος και για αυτό πολεμιέται και όχι αναίτια. Ηολοκληρωτική παράδοση άνευ όρων δημιουργεί πολλά κέρδη στον ισχυρότερο.Οθεός να βάλλει το χέρι του.
Ανάγκη να σε πάρω εγώπου έτσι σε παρατήσανεμονάχο κι έρμο κι ορφανόπαιδάκι μου, πώς σε πονώ……………………………………………………………………………………………………………..Πόση συγκίνηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
AΛΛAΞE TON KOΣMO: TO ‘XEI ANAΓKH Mε ποιον δε θα καθόταν ο Δίκαιος αν ήτανε να βοηθήσει έτσι το Δίκιο; Ποιο γιατρικό θα ‘ταν πολύ πικρό για τον ετοιμοθάνατο; Tι βρωμιά δε θα ‘κανες τη βρωμιά για να τσακίσεις; Aν επιτέλους μπορούσες τον κόσμο ν’ αλλάξεις, δεν θα καταδεχόσουν να το κάνεις; Ποιος είσαι; Bυθίσου στο βούρκο αγκάλιασε το φονιά, όμως άλλαξε τον κόσμο: το ‘χει ανάγκη. (Στο τέλος του έργου, ο Xορός συμπληρώνει:) Xρειάζονται πολλά, τον κόσμο για ν’ αλλάξεις: Oργή κι επιμονή. Γνώση κι αγανάχτηση. Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά. Ψυχρή υπομονή, κι ατέλειωτη καρτερία. Kατανόηση της λεπτομέρειας… και κατανόηση του συνόλου. Mονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε. Bertold Brecht(Aπό το θεατρικό έργο «H απόφαση» – Die Massnahme -, 1930). Καλό Σου Βράδυ… Βεατρίκη μου
3Πολεμώ έτσι κι ενάντια στη φύσηκαι ενάντια στον εαυτό μουό,τι κι αν είμαι… και σε όσες κουταμάρες κι αν πιστεύωόταν πετώ είμαι… αληθινός θεόςγια δέκα χιλιάδες χρόνιαεκεί που σκοτινιάζουν τα νεράφτάνοντας ως τα ουράνιαανάμεσα στο φως και το λυκόφωςγεννιόταν ανεμπόδιστα ο θεός.Το ίδιο πάνω από τις οροσειρές, εκεί από όπου έρχεται ο πάγοςρύθμιζαν τον θεό.. όπως ήθελανεκείνοι που διακατέχονταν από αμάθειαχωρίς να μπορούν να καθοδηγούν, και όμοια στην έρημο εμφανίζοταν εκείνος μέσα στην ανεμοθύελλα, και στις πόλεις, τον έπλαθε η αταξία των ανθρώπινων τάξεων που εξαιτίας της… υπάρχουν στον κόσμοδύο κατηγορίες ανθρώπων:οι εκμεταλλευτές… και οι αμαθείςαλλά αυτά τα καταργεί η επανάσταση.Αν φτιάχνετε δρόμους να διασχίζουν τις οροσειρές, θα χαθεί η αταξία.Τα ποτάμια τη διώχνουν από την έρημο και το φως δείχνει κενό.. και αμέσως την κάνει πέρα.4Γι’ αυτό, μην αργείτε, κατατροπώστε κι εσείς το π ρ ω τ ό γ ο ν οστον αφανισμό του Υπερπέραν και στο διωγμό όλων των θεών όπου και αν παρουσιάζονται κάθε φορά.Γκρεμίζεται κάτω απ’ τα πιο δυνατά μικροσκόπιαοι τελιοποιημένες συσκευές το διώχνουν από τον αέρα.Και η κάθαρση των πόλεωνη απάρνηση της φτώχειαςτο εξαφανίζουν και αφού το κυνηγούντο ξαναστέλνουν πίσων.. στην πρώτη χιλιετία.Bertold Brechtαπό το.. "Να καταπολεμάτε το πρωτόγονο"Καλό Σου Βράδυ…. Ζαχαρένια μουΣε Ευχαριστώ….
Να καταπολεμάτε το πρωτόγονο1Λένε πολλοί ότι η εποχή είναι παλιάαλλά εγώ πάντα ήξερα ότι είναι καινούριαδεν ξεπετιούνται από τη γη μόνα τουςτα σπίτια που είναι ψηλά σαν τα βουνάΤρέχουν πολλοί κάθε χρόνο στις πόλεις λες και τους περιμένει κάτι σπουδαίοκαι στις γελαστές ηπείρους.Λένε παντού: Η μεγάλη και φοβερή θάλασσαδεν είναι παρά λίγο νερόΠρώτος εγώ πετώ πάνω από τον Ατλαντικόαλλά είμαι σίγουρος ότι αύριο κιόλαςθα γελάτε… με αυτή την πτήση.2Κι όμως αυτή είναι η μάχηεναντίον του πρωτόγονουκαι μια προσπάθεια για να γίνεικαλύτερος ο πλανήτηςόμοια με τη διαλεκτική οικονομίαπου θέλει ν’ αλλάξει.. τον κόσμο συθέμελααφήστε μας λοιπόν να καταπολεμήσουμετη φύση για να γίνουμε κι ίδιοι φυσικοίεμείς και η μέθοδός μαςδεν ακολουθούμε ακόμη τη φύσηείμαστε ακόμη πρωτόγονοι.Τα ατμόπλοια αντικατέστησαν τα ιστιοφόραπου κι εκείνα είχαν αφήσει πίσω τα πλοία με τα κουπιά.Εγώ πετώ αφήνοντα πίσω τα ατμόπλοιαπολεμώντας ενάντια στο πρωτόγονο.Μπορεί το αεροπλάνο μου να είναι αδύνατο και να τρέμεικαι οι συσκευές μου να είναι γεμάτες ατέλειεςμα είναι καλύτερα απ’ όλα.. όσα υπήρξαν ως τώρα,και καθώς πετώ αγωνίζομαι ενάντια στο αεροπλάνο μου κι ενάντια στο πρωτόγονο.Bertold Brecht(συνεχίζεται..)Η Ιστορία κύκλους κάνει……. Η Ιστορία διδάσκει -ο άνθρωπος αρνείται να μάθει…..κι έτσι… επικρατεί…. το π ρ ω τ ό γ ο ν οέχεις δίκιο… Θανάση μουΚαλό Σου Βράδυ…
ΣE ΣKOTEINOYΣ KAIPOYΣ Δε θα λένε: Tον καιρό που η βελανιδιά τα κλαδιά της ανεμοσάλευε. Θα λένε: Tον καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες. Δε θα λένε: Tον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου ποταμού το ρέμα. Θα λένε: Tον καιρό που ετοιμάζονταν.. οι μεγάλοι πόλεμοι. Δε θα λένε: Tον καιρό που μπήκε στην κάμαρα η γυναίκα. Θα λένε: Tον καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις συμμαχούσαν…. ενάντια στους εργάτες. Mα δε θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί. Θα λένε: Γ ι α τ ί σωπαίναν οι ποιητές τους; Bertold Brecht(1937) Ας φωνάξουμε δυνατά… τα Λόγια του Ποιητή….ας τραγουδήσουμε μαζί… κι ας κυλάει το δάκρυΚαλό Σου Βράδυ… Θάλεια μουΣε Ευχαριστώ…
Aν μείνουνε τα πράγματα….Aν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι είσαστε χαμένοι. Φίλος σας…. είναι η α λ λ α γ ήη αντίφαση.. είναι σ ύ μ μ α χό ς σας. Aπό το Tίποτα πρέπει κ ά τ ι να κάνετε, μα οι δυνατοί πρέπει να γινούνε Τίποτα. Aυτό που έχετε, απαρνηθείτε το..και πάρτε αυτό που σας αρνιούνται. Bertold Brecht(1936) "Συν Αθηνά… και χείρα κίνει""Είναι το απλόΠου είναι… δύσκολο να γίνει"Καλό Σου Βράδυ… ΔημοσθένηΝα’σαι Καλά….
Εγκώμιο στη μάθησηΜάθαινε και τ’ απλούστερα! Γι’ αυτούς που ο καιρός τους ήρθεποτέ δεν είναι πολύ αργά!Μάθαινε το α β γ, δε σε φτάνει,μα Εσύ να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή!Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε, εξηντάχρονε! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Ψάξε για σχολείο, άστεγε! Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε! Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν’ ένα όπλο. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε!Μην αφεθείς να πείθεσαιΜ ά θ ε…. να βλέπεις Εσύ ο ίδιος! Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος καθόλου δεν το ξέρεις. Έλεγξε το λογαριασμόΕσύ θα τον πληρώσεις.Ψάξε με τα δάχτυλα κάθε σημάδι Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Bertold BrechtΌλα καλλιεργούνται…. Αθηνά μουΣυμφωνώ…. Καλό Σου Βράδυ…
ΣυνειδητοποίησηΌταν ξαναγύρισαείδα πως τα μαλλιά μου δεν είχαν ασπρίσεικαι χάρηκα.Τις δυσκολίες των βουνών τις ξεπεράσαμεΤώρα μας περιμένουνοι δυσκολίες των πεδιάδων.Bertold Brecht
35 ηλικία μου.29 η Κυρία μου.9 η κόρη μου.Μόνο φτώχεια και μιζέρια συναντώ από την κοινωνία.Κλάψα και πισώπλατο ψέμα όλα τα χρόνια.Δειλία και Άψυχοι των Τοποθετήσεων όποιας εμβέλειας.ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ και μονοπλευρικοί.Μόνον την καμπούρα τους και μάλιστα εις βάρος άλλων.Ακόμα και εις βάρος του γείτονα.Σε 10 χρόνια από τώρα,η κόρη μου θα είναι έτοιμη για σπουδές ή δουλειάς, ή όποιας.Δεν πρόκειται ούτε στον άλλον κόσμο να πιστέψω μέσα στην Ψυχή μου πως η σημερινή Κοινωνία που ζεί,από ηλικία 65 εώς 17,πως έχει αναθρέψει τα παιδιά της με τον Ορθό Τρόπο.Όλο χάρες,χάρες χάρες χάρες..ντάντεμα εώς την ηλικία των 40 να πούμε.Ξέρεις τι σημαίνει αυτό..Μυαλό και Νού έχουν όλοι.Ορθό Νού ΣΧΕΔΟΝ ουδείς.ΥΓ..Σκέψου τι γίνεται μέσα στα σωθικά των πλουσίων και των διεστραμμένων.
Να’ναι Καλή και Όμορφη η κάθε Σας Μέρα… Σάκη μουΝα φέγγει ο Ήλιος της Αγάπης σας… τις ώρες της Ζωής σαςκαι όλα τ’αστρα της Χαράς.. μαζί σας να γιορτάζουν.Να μην σας τρομάξουν των καιρών.. οι όποιες καταιγίδες..Να μην κρατά το βλέμμα σας… το ψέμμα και η ασχήμια,και κάθε μπόρα να περνά… σαν να’ναι Καλοκαίρι..Απάνεμο και ήρεμο… να’ναι το σπιτικό σας!…και μην ξεχνάς πως στη Ζωή… όλα τα συναντάμεκιοτεύει τ’ανθρώπου η καρδιά… στα δύσβατα σοκάκιακαι γονατίζει η ορμή… στην ερημιά του πόνου.Δειλιάζει ο άνθρωπος… παιδί μου, κι αγκομαχάει η ανάσαστις άγριες νύχτες του χειμώνα.. που πέφτουν κεραυνοί..Παραφυλάει ο Φόβος… μες στο σκοτάδι της Ψυχής… σα δράκος κυβερνάει… ακέφαλες Πολιτείεςκαι παραλύει.. σαν τη Μέδουσα.. το Νου και τις Αισθήσεις.Πεινασμένος Μινώταυρος που βρυχάται… περιμένοντας να τραφεί… με τη θυσία των Νέων..κι ο Μίνωας πιό πέρα… ό,τι αγγίζει χρυσάφι γίνεται.Μίτος της Αριάδνης… η Σκέψη που μελέτησε….με σύνεση και με καρδιά… του Κόσμου τα δεινά..κι η Τόλμη του Θησέα… Απόφαση και Δράση…Νους και Καρδιά… που συμμαχούν το Τέρας να νικήσουν!που όπως λέει κι ο Λαός…. "φυλάει τα έρμα…"ΚΑΛΗ Σου ΗΜΕΡΑ…. Σάκη μου
Ορισμενοι δινετε την εντυπωση οτι ζειτε μεσα στην κολαση. Δεν υπαρχουν γυρω σας ανθρωποι που μπορειτε να στηριχθειτε, η να εκμυστηρευθειτε η να αγωνιστειτε μαζι τους? Μου κανει εντυπωση. Τοσο δυσκολα ειναι τα πραγματα εκει στην μεγαλουπολη? Εδψ στο χωριο που εχει 10 ανθρωπους βρισκεις και 2-3 που να αξιζουν. Περιεργο μου φαινεται.
Μ πρεχτ………………………………………μου λένε:Φάε και πιές!Νάσαι ευχαριστημένος που έχεις!Μα πώς να φάω και να πιω,όταν το φαγητό μου το αρπάζω από τον πεινασμένο………………………………………………………………………………..Γιώργος ΘεοτοκάςΟ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΤΟ ΜΑΡΙΝΟ……………………………………………………………………………………………………………Τούτο πρέπει να συλλάβεις, να σου γίνει βίωμα και συνείδηση: πως δεν μπορείς, δεν σου είναι δυνατό να αισθάνεσαι σαν άνθρωπος ακέραιος, περήφανος, με λευτεριά και αξιοπρέπεια, όσο βρίσκονται τριγύρω σου, στον τόπο σου, άλλοι άνθρωποι που πεινούν. Η πείνα τους…. εξευτελίζει την ανθρωπιά σου, τη λευτεριά σου, την αξιοπρέπεια σου, προσβάλλει την ύπαρξή σου……………………Καλό απόγευμα.
Παρατηρητή μου στις μεγαλουπόλεις έχει χαθεί το στοχείο της γειτονιάς στις μεσοαστικές περιοχές.____Οι φτωχογειτονιές των μεγαλουπόλεων είναι βέβαια πιο ανθρώπινες.Ο φόβος……..ίσως ένας… απο τους πολλούς…..παράγοντες της απομόνωσης……Νάχεις ένα καλό απόγευμα.
Παρατηρητή για να ανάψει φώς χρειάζεται ενέργεια…..Το σκοτάδι απλώς θέλει απραξία,ακινησία,ραστώνη!!! Το γνωρίζουν αυτό οι κρατούντες ανά τον κόσμο και ανά την υφήλιο…
ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ…ΠΑΝΤΑ…ΛΙΓΟΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!ΑΡΚΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΟ…ΜΟΝΟ ΛΙΓΟ..ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!Mονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε. *******
Αυτό θέλω να τους πω…Αναρωτιέμαι: γιατί να συζητάω μαζί τους;ψωνίζουνε τη γνώση για να την πουλήσουν.θέλουν να μάθουνε πού υπάρχει γνώση φτηνήπου να μπορούνε ακριβά να την πουλήσουν. Γιατί να ενδιαφερθούνε να γνωρίσουν ό,τιενάντια στην αγοραπωλησία μιλάει; Θέλουνε να νικήσουν.Στη νίκη ενάντια… τίποτα δε θέλουνε να ξέρουν. Δε Θέλουνε άλλοι να τους καταπιέζουν,Θέλουνε να καταπιέζουνε οι ίδιοι.Δε θέλουνε την πρόοδο.Ζητούν την υπεροχή.Πειθαρχούνε σ’ όποιοντους υπόσχεται πως θα μπορούνε να διατάζουν. Θυσιάζονταιγια να μπορέσει να μείνει όρθιος ο βωμός της θυσίας. Τι να τους πω, σκέφτηκα. Αυτό… Θ έ λ ω να τους πω, Α π ο φ ά σ ι σ α. του Bertold BrechtΠαντού υπάρχουν άνθρωποι… Παρατηρητή μουΓύρω μας υπάρχουν ΟΛΑ…αρκεί να α π ο φ α σ ί σ ο υ μ ε να δούμε…Καλό Σου Απόγευμα…
Στους φοιτητές στο ανοικοδομημένο Αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου1Για να μπορείτε να καθόσαστε εδώ: τόσο αίμα χύθηκε. Μπορεί να το ξεχάσετε.. να επιθυμείτε.Να ξέρετε όμως τούτο μοναχά: σ’ αυτά τα καθίσματα καθότανε άλλοι πιο μπροστά από σαςπου αργότερα καθίσανε…πάνω στο σβέρκο των ανθρώπων. Επαγρυπνείτε!2 Πάντα ό,τι να ερευνάτε, ό,τι ν’ ανακαλύψετε ό,τι να μάθετε….., δε θα σας χρησιμέψει,αν δε συνδέετε με τον Αγώνα… το μυαλό σαςκαι δε διαχωρίζεστε απ’ όλους…. τους εχθρούς της ανθρωπότητας. 3Ποτέ να μην ξεχνάτε: κάποιοι όμοιοι με σας.. αγωνίστηκανγια να μπορείτε εδώ να κάθεστε εσείς κι όχι πια… οι προηγούμενοι. Μην κρύβεστε λοιπόν, μα σ υ ν α γ ω ν ι σ τ ε ί τε για ν’ αποχτήσετε τη γνώση και ποτέ…. να μην την αρνηθείτε!του Bertold BrechtΝαι! Θανάση μου, "…για να ανάψει φώς χρειάζεται ενέργεια.."Γνώση και Δράση…. Ας Επαγρυπνούμε…. Ας Α γ ω ν ι σ θ ο ύ μ ε…. ενάντια στο σκοτάδι…της εκμετάλλευσης ανθρώπου… από άνθρωπο…σε κάθε περίσταση… σε κάθε εποχή…Καλό Σου Απόγευμα……
Ποτέ δε σε είχα αγαπήσει τόσο πολύΠοτέ δε σε είχα αγαπήσει τόσο πολύ,όπως εκείνο το δείλι που σε άφησαμε κατάπιε το βαθυγάλαζο δάσος,ψυχή μου,που πάνω του, στα δυτικά,κρέμονταν κιόλας.. χλωμά τα άστρα.Γέλασα αρκετά, καρδιά μου,γιατί συγκρούστηκα παίζονταςμε το σκυθρωπό πεπρωμένοτην ίδια ώραμέσα στο γαλανό δείλι του δάσουςαργοσβήναν κιόλας πίσω μου τα πρόσωπα.Εκείνο το μοναδικό σούρουποόλα ήταν τόσο γλυκάόσο δεν ήταν ποτέ ξανά να γίνουναλλά αυτό που μου απόμεινε είναιμόνο πουλιά μεγάλαπου το δείλι… πετούν πεινασμένα στον σκοτεινιασμένο ουρανό..του Bertold BrechtΣε Ευχαριστώ…. Μυρσίνη μουΚαλό σου Απόγευμα….
EPΩTHΣEIΣ KI AΠOKPIΣEIΣ-«Mπορεί η αλήθεια νάν’ θνητή και το ψέμα αθάνατο;» -«Έτσι δείχνουν όλα». -«Πού είδες, η αδικία.. να μη ξεμασκαρεύεται χρόνους και καιρούς;». -«Eδώ». -«Mα ξέρεις κάποιον που..η βία να του ‘χει φέρει τύχη;» -«Kαι ποιος δεν ξέρει;» -«Tότε ποιος μπορεί, σ’ έναν τέτοιο κόσμο, να τσακίσει τον τύραννο;». -«Eσύ». Bertold Brecht(1939) Καλό σου Απόγευμα… Θάλεια μου…Σε Ευχαριστώ….
Ανοίγοντας δρόμους……………………για μια καλή ζωή!!!!!!!!!!!!!!!!1<<Αυτός που εμμένει σε ένα υψηλό ιδανικό,στέκει ακλόνητος στην απόφασή του,παρά τις κραυγές του όχλου και τις απειλές της εξουσίας>>.Οράτιος (65-8 π.Χ.)Ρώμη.Καλό απόγευμα ……….σε όλους.Βάσω μου Σε Ευχαριστώ.
26 responses to “Αλήθεια σε μαύρα χρόνια ζω… του Bertold Brecht”
Βεατρίκη
15 Μαΐου 2010 στο 07:47
Καλημέρα Βάσσω μου!Τόχει της ημέρας άραγε τόση μελαγχολία;Μαύροι καιροί, καιροί πείνας κι ανταρσίας..Ζοφερά χρόνιαΣ’ όλες τις γενιές υπήρχαν κι υπάρχουν..και θα υπάρχουν όσο είναι οι άνθρωποι. Τοπικό το θέμα, δεν έχει να κάνει με τον καιρούς.Κι η ζωή του ανθρώπου του καθενός έχει ένα νόμισμα..Και ναι, η οργή κατά της αδικίας βραχνιάζει την φωνή…Ας μην είναι οργή, ας είναι φωνή μοναχά..Πολλές φωνές, νάχουν τα λόγια ουσία και να μπορούν να ακουστούν μοναχά..Γιατί και τα λόγια ξεχαστήκαν τι σημαίνουν, σαν πως και οι φωνές που δεν ακούγονται..Οξείες γραμμές στον μετρητή της..Στο καλό μου! Ακόμη ο ουρανός κρατάει τα συγνεφα σήμερα..Πότρε επιτέλους θα βρέξει;
sugar
15 Μαΐου 2010 στο 09:57
Καλημερα Βασουλα μου!νομιζω πως ερχονται τα χρονια που πρεπει να στραφει ο ανθρωπος στον ανθρωπο…να φτιαξουμε τις σχεσεις μας….την ζωη που ονειρευτηκαμε και που μας την πηραν …να σκυψουμε να ακουσουμε πιο καθαρα τις φωνες μας και των αλλων συνανθρωπων μας…να φτιαξουμε τις γειτονιες μας….τον ουρανο μας με χρωματα αγαπης, συνεννοησης, υπομονετικασταθερα αλλα με ποιοτικα και οχι ποσοτικα αρωματα…!σπαταλησαμε τα χρονια μας με το να συσωρρευσουμε πλουτο…..και τι καταφεραμε..?χασαμε την ανθρωπινη επαφη…γιναμε απληστοι….γιναμε χαιρεκακοι με τον πονο του αλλου …γιναμε αυτοι που μετρουσαμε τον <<φιλο>> με το τι περιουσιακα στοιχεια εχει…γιναμε αυτο που γιναμε!ας γυρισουμε λοιπον την σελιδα….να δουλεψουμε τις σχεσεις μας ….να πονεσουμε οτανπονανε οι συνανθρωποι μας….να αρχισουμε να μιλαμε στα παιδια…..να ακουσουμε τις φωνες που τοσο καιρο τις παρακολουθουσαμε απο τον καναπε στην μικρη οθονη ….ας γυρισουμε σελιδα….
Thanasis-
15 Μαΐου 2010 στο 11:40
Η Ιστορία κύκλους κάνει….Λόγια χιλιοειπομένα, ιδέες χιλιοακουσμένες, βαρβαρότητα σε καθημερινή επαφή με το σύνολο των ανθρώπων….Εγώ θα παραμείνω απλός θεατής…Οι αγώνες και οι αγωνίες των θνητών μόνο πόνο προκαλούν και κανένα κακώς κείμενο δεν έχει διορθωθεί ριζικά,αέναα και αμετάκλητα….Η Ιστορία διδάσκει -ο άνθρωπος αρνείται να μάθει…..Καλό Σαββατόβραδο…
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
15 Μαΐου 2010 στο 14:05
;Aν με αφήσει λίγο η τύχη χάθηκα!!!Χμ! πόσοι ζούν με αυτήν την σκέψη!! Μιά σειρά απο συμπτώσεις σε αναιβάζει και μια σειρά αλλη σε κατεβάζει. Αυτό θέλει να αποφύγει ο λογικός άνθρωπος και για αυτό πολεμιέται και όχι αναίτια. Ηολοκληρωτική παράδοση άνευ όρων δημιουργεί πολλά κέρδη στον ισχυρότερο.Οθεός να βάλλει το χέρι του.
thalia
15 Μαΐου 2010 στο 18:08
Ανάγκη να σε πάρω εγώπου έτσι σε παρατήσανεμονάχο κι έρμο κι ορφανόπαιδάκι μου, πώς σε πονώ……………………………………………………………………………………………………………..Πόση συγκίνηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αγριάδα
15 Μαΐου 2010 στο 18:11
Πιστεύω οτι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός. Η ανασφάλεια, η ξενοφοβία, η απληστεία,… καλλιεργούνται.
Vasso
15 Μαΐου 2010 στο 18:57
AΛΛAΞE TON KOΣMO: TO ‘XEI ANAΓKH Mε ποιον δε θα καθόταν ο Δίκαιος αν ήτανε να βοηθήσει έτσι το Δίκιο; Ποιο γιατρικό θα ‘ταν πολύ πικρό για τον ετοιμοθάνατο; Tι βρωμιά δε θα ‘κανες τη βρωμιά για να τσακίσεις; Aν επιτέλους μπορούσες τον κόσμο ν’ αλλάξεις, δεν θα καταδεχόσουν να το κάνεις; Ποιος είσαι; Bυθίσου στο βούρκο αγκάλιασε το φονιά, όμως άλλαξε τον κόσμο: το ‘χει ανάγκη. (Στο τέλος του έργου, ο Xορός συμπληρώνει:) Xρειάζονται πολλά, τον κόσμο για ν’ αλλάξεις: Oργή κι επιμονή. Γνώση κι αγανάχτηση. Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά. Ψυχρή υπομονή, κι ατέλειωτη καρτερία. Kατανόηση της λεπτομέρειας… και κατανόηση του συνόλου. Mονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε. Bertold Brecht(Aπό το θεατρικό έργο «H απόφαση» – Die Massnahme -, 1930). Καλό Σου Βράδυ… Βεατρίκη μου
Vasso
15 Μαΐου 2010 στο 19:14
3Πολεμώ έτσι κι ενάντια στη φύσηκαι ενάντια στον εαυτό μουό,τι κι αν είμαι… και σε όσες κουταμάρες κι αν πιστεύωόταν πετώ είμαι… αληθινός θεόςγια δέκα χιλιάδες χρόνιαεκεί που σκοτινιάζουν τα νεράφτάνοντας ως τα ουράνιαανάμεσα στο φως και το λυκόφωςγεννιόταν ανεμπόδιστα ο θεός.Το ίδιο πάνω από τις οροσειρές, εκεί από όπου έρχεται ο πάγοςρύθμιζαν τον θεό.. όπως ήθελανεκείνοι που διακατέχονταν από αμάθειαχωρίς να μπορούν να καθοδηγούν, και όμοια στην έρημο εμφανίζοταν εκείνος μέσα στην ανεμοθύελλα, και στις πόλεις, τον έπλαθε η αταξία των ανθρώπινων τάξεων που εξαιτίας της… υπάρχουν στον κόσμοδύο κατηγορίες ανθρώπων:οι εκμεταλλευτές… και οι αμαθείςαλλά αυτά τα καταργεί η επανάσταση.Αν φτιάχνετε δρόμους να διασχίζουν τις οροσειρές, θα χαθεί η αταξία.Τα ποτάμια τη διώχνουν από την έρημο και το φως δείχνει κενό.. και αμέσως την κάνει πέρα.4Γι’ αυτό, μην αργείτε, κατατροπώστε κι εσείς το π ρ ω τ ό γ ο ν οστον αφανισμό του Υπερπέραν και στο διωγμό όλων των θεών όπου και αν παρουσιάζονται κάθε φορά.Γκρεμίζεται κάτω απ’ τα πιο δυνατά μικροσκόπιαοι τελιοποιημένες συσκευές το διώχνουν από τον αέρα.Και η κάθαρση των πόλεωνη απάρνηση της φτώχειαςτο εξαφανίζουν και αφού το κυνηγούντο ξαναστέλνουν πίσων.. στην πρώτη χιλιετία.Bertold Brechtαπό το.. "Να καταπολεμάτε το πρωτόγονο"Καλό Σου Βράδυ…. Ζαχαρένια μουΣε Ευχαριστώ….
Vasso
15 Μαΐου 2010 στο 19:27
Να καταπολεμάτε το πρωτόγονο1Λένε πολλοί ότι η εποχή είναι παλιάαλλά εγώ πάντα ήξερα ότι είναι καινούριαδεν ξεπετιούνται από τη γη μόνα τουςτα σπίτια που είναι ψηλά σαν τα βουνάΤρέχουν πολλοί κάθε χρόνο στις πόλεις λες και τους περιμένει κάτι σπουδαίοκαι στις γελαστές ηπείρους.Λένε παντού: Η μεγάλη και φοβερή θάλασσαδεν είναι παρά λίγο νερόΠρώτος εγώ πετώ πάνω από τον Ατλαντικόαλλά είμαι σίγουρος ότι αύριο κιόλαςθα γελάτε… με αυτή την πτήση.2Κι όμως αυτή είναι η μάχηεναντίον του πρωτόγονουκαι μια προσπάθεια για να γίνεικαλύτερος ο πλανήτηςόμοια με τη διαλεκτική οικονομίαπου θέλει ν’ αλλάξει.. τον κόσμο συθέμελααφήστε μας λοιπόν να καταπολεμήσουμετη φύση για να γίνουμε κι ίδιοι φυσικοίεμείς και η μέθοδός μαςδεν ακολουθούμε ακόμη τη φύσηείμαστε ακόμη πρωτόγονοι.Τα ατμόπλοια αντικατέστησαν τα ιστιοφόραπου κι εκείνα είχαν αφήσει πίσω τα πλοία με τα κουπιά.Εγώ πετώ αφήνοντα πίσω τα ατμόπλοιαπολεμώντας ενάντια στο πρωτόγονο.Μπορεί το αεροπλάνο μου να είναι αδύνατο και να τρέμεικαι οι συσκευές μου να είναι γεμάτες ατέλειεςμα είναι καλύτερα απ’ όλα.. όσα υπήρξαν ως τώρα,και καθώς πετώ αγωνίζομαι ενάντια στο αεροπλάνο μου κι ενάντια στο πρωτόγονο.Bertold Brecht(συνεχίζεται..)Η Ιστορία κύκλους κάνει……. Η Ιστορία διδάσκει -ο άνθρωπος αρνείται να μάθει…..κι έτσι… επικρατεί…. το π ρ ω τ ό γ ο ν οέχεις δίκιο… Θανάση μουΚαλό Σου Βράδυ…
Vasso
15 Μαΐου 2010 στο 19:35
ΣE ΣKOTEINOYΣ KAIPOYΣ Δε θα λένε: Tον καιρό που η βελανιδιά τα κλαδιά της ανεμοσάλευε. Θα λένε: Tον καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες. Δε θα λένε: Tον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου ποταμού το ρέμα. Θα λένε: Tον καιρό που ετοιμάζονταν.. οι μεγάλοι πόλεμοι. Δε θα λένε: Tον καιρό που μπήκε στην κάμαρα η γυναίκα. Θα λένε: Tον καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις συμμαχούσαν…. ενάντια στους εργάτες. Mα δε θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί. Θα λένε: Γ ι α τ ί σωπαίναν οι ποιητές τους; Bertold Brecht(1937) Ας φωνάξουμε δυνατά… τα Λόγια του Ποιητή….ας τραγουδήσουμε μαζί… κι ας κυλάει το δάκρυΚαλό Σου Βράδυ… Θάλεια μουΣε Ευχαριστώ…
Vasso
15 Μαΐου 2010 στο 19:51
Aν μείνουνε τα πράγματα….Aν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι είσαστε χαμένοι. Φίλος σας…. είναι η α λ λ α γ ήη αντίφαση.. είναι σ ύ μ μ α χό ς σας. Aπό το Tίποτα πρέπει κ ά τ ι να κάνετε, μα οι δυνατοί πρέπει να γινούνε Τίποτα. Aυτό που έχετε, απαρνηθείτε το..και πάρτε αυτό που σας αρνιούνται. Bertold Brecht(1936) "Συν Αθηνά… και χείρα κίνει""Είναι το απλόΠου είναι… δύσκολο να γίνει"Καλό Σου Βράδυ… ΔημοσθένηΝα’σαι Καλά….
Vasso
15 Μαΐου 2010 στο 19:57
Εγκώμιο στη μάθησηΜάθαινε και τ’ απλούστερα! Γι’ αυτούς που ο καιρός τους ήρθεποτέ δεν είναι πολύ αργά!Μάθαινε το α β γ, δε σε φτάνει,μα Εσύ να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή!Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε, εξηντάχρονε! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Ψάξε για σχολείο, άστεγε! Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε! Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν’ ένα όπλο. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε!Μην αφεθείς να πείθεσαιΜ ά θ ε…. να βλέπεις Εσύ ο ίδιος! Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος καθόλου δεν το ξέρεις. Έλεγξε το λογαριασμόΕσύ θα τον πληρώσεις.Ψάξε με τα δάχτυλα κάθε σημάδι Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Bertold BrechtΌλα καλλιεργούνται…. Αθηνά μουΣυμφωνώ…. Καλό Σου Βράδυ…
Vasso
15 Μαΐου 2010 στο 20:50
ΣυνειδητοποίησηΌταν ξαναγύρισαείδα πως τα μαλλιά μου δεν είχαν ασπρίσεικαι χάρηκα.Τις δυσκολίες των βουνών τις ξεπεράσαμεΤώρα μας περιμένουνοι δυσκολίες των πεδιάδων.Bertold Brecht
300
15 Μαΐου 2010 στο 21:15
35 ηλικία μου.29 η Κυρία μου.9 η κόρη μου.Μόνο φτώχεια και μιζέρια συναντώ από την κοινωνία.Κλάψα και πισώπλατο ψέμα όλα τα χρόνια.Δειλία και Άψυχοι των Τοποθετήσεων όποιας εμβέλειας.ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ και μονοπλευρικοί.Μόνον την καμπούρα τους και μάλιστα εις βάρος άλλων.Ακόμα και εις βάρος του γείτονα.Σε 10 χρόνια από τώρα,η κόρη μου θα είναι έτοιμη για σπουδές ή δουλειάς, ή όποιας.Δεν πρόκειται ούτε στον άλλον κόσμο να πιστέψω μέσα στην Ψυχή μου πως η σημερινή Κοινωνία που ζεί,από ηλικία 65 εώς 17,πως έχει αναθρέψει τα παιδιά της με τον Ορθό Τρόπο.Όλο χάρες,χάρες χάρες χάρες..ντάντεμα εώς την ηλικία των 40 να πούμε.Ξέρεις τι σημαίνει αυτό..Μυαλό και Νού έχουν όλοι.Ορθό Νού ΣΧΕΔΟΝ ουδείς.ΥΓ..Σκέψου τι γίνεται μέσα στα σωθικά των πλουσίων και των διεστραμμένων.
Vasso
16 Μαΐου 2010 στο 06:05
Να’ναι Καλή και Όμορφη η κάθε Σας Μέρα… Σάκη μουΝα φέγγει ο Ήλιος της Αγάπης σας… τις ώρες της Ζωής σαςκαι όλα τ’αστρα της Χαράς.. μαζί σας να γιορτάζουν.Να μην σας τρομάξουν των καιρών.. οι όποιες καταιγίδες..Να μην κρατά το βλέμμα σας… το ψέμμα και η ασχήμια,και κάθε μπόρα να περνά… σαν να’ναι Καλοκαίρι..Απάνεμο και ήρεμο… να’ναι το σπιτικό σας!…και μην ξεχνάς πως στη Ζωή… όλα τα συναντάμεκιοτεύει τ’ανθρώπου η καρδιά… στα δύσβατα σοκάκιακαι γονατίζει η ορμή… στην ερημιά του πόνου.Δειλιάζει ο άνθρωπος… παιδί μου, κι αγκομαχάει η ανάσαστις άγριες νύχτες του χειμώνα.. που πέφτουν κεραυνοί..Παραφυλάει ο Φόβος… μες στο σκοτάδι της Ψυχής… σα δράκος κυβερνάει… ακέφαλες Πολιτείεςκαι παραλύει.. σαν τη Μέδουσα.. το Νου και τις Αισθήσεις.Πεινασμένος Μινώταυρος που βρυχάται… περιμένοντας να τραφεί… με τη θυσία των Νέων..κι ο Μίνωας πιό πέρα… ό,τι αγγίζει χρυσάφι γίνεται.Μίτος της Αριάδνης… η Σκέψη που μελέτησε….με σύνεση και με καρδιά… του Κόσμου τα δεινά..κι η Τόλμη του Θησέα… Απόφαση και Δράση…Νους και Καρδιά… που συμμαχούν το Τέρας να νικήσουν!που όπως λέει κι ο Λαός…. "φυλάει τα έρμα…"ΚΑΛΗ Σου ΗΜΕΡΑ…. Σάκη μου
espectador
16 Μαΐου 2010 στο 08:02
Ορισμενοι δινετε την εντυπωση οτι ζειτε μεσα στην κολαση. Δεν υπαρχουν γυρω σας ανθρωποι που μπορειτε να στηριχθειτε, η να εκμυστηρευθειτε η να αγωνιστειτε μαζι τους? Μου κανει εντυπωση. Τοσο δυσκολα ειναι τα πραγματα εκει στην μεγαλουπολη? Εδψ στο χωριο που εχει 10 ανθρωπους βρισκεις και 2-3 που να αξιζουν. Περιεργο μου φαινεται.
thalia
16 Μαΐου 2010 στο 10:34
Μ πρεχτ………………………………………μου λένε:Φάε και πιές!Νάσαι ευχαριστημένος που έχεις!Μα πώς να φάω και να πιω,όταν το φαγητό μου το αρπάζω από τον πεινασμένο………………………………………………………………………………..Γιώργος ΘεοτοκάςΟ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΤΟ ΜΑΡΙΝΟ……………………………………………………………………………………………………………Τούτο πρέπει να συλλάβεις, να σου γίνει βίωμα και συνείδηση: πως δεν μπορείς, δεν σου είναι δυνατό να αισθάνεσαι σαν άνθρωπος ακέραιος, περήφανος, με λευτεριά και αξιοπρέπεια, όσο βρίσκονται τριγύρω σου, στον τόπο σου, άλλοι άνθρωποι που πεινούν. Η πείνα τους…. εξευτελίζει την ανθρωπιά σου, τη λευτεριά σου, την αξιοπρέπεια σου, προσβάλλει την ύπαρξή σου……………………Καλό απόγευμα.
thalia
16 Μαΐου 2010 στο 11:00
Παρατηρητή μου στις μεγαλουπόλεις έχει χαθεί το στοχείο της γειτονιάς στις μεσοαστικές περιοχές.____Οι φτωχογειτονιές των μεγαλουπόλεων είναι βέβαια πιο ανθρώπινες.Ο φόβος……..ίσως ένας… απο τους πολλούς…..παράγοντες της απομόνωσης……Νάχεις ένα καλό απόγευμα.
Thanasis-
16 Μαΐου 2010 στο 19:36
Παρατηρητή για να ανάψει φώς χρειάζεται ενέργεια…..Το σκοτάδι απλώς θέλει απραξία,ακινησία,ραστώνη!!! Το γνωρίζουν αυτό οι κρατούντες ανά τον κόσμο και ανά την υφήλιο…
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ☆ღ ΜΥΡΣΙΝΗ ღ ☆Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ
17 Μαΐου 2010 στο 07:15
ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ…ΠΑΝΤΑ…ΛΙΓΟΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!!ΑΡΚΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΟ…ΜΟΝΟ ΛΙΓΟ..ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!Mονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε. *******
Thanasis-
17 Μαΐου 2010 στο 13:20
Διορθώνω :…..ανά τον χρόνο και ανά την υφήλιο…
Vasso
17 Μαΐου 2010 στο 14:05
Αυτό θέλω να τους πω…Αναρωτιέμαι: γιατί να συζητάω μαζί τους;ψωνίζουνε τη γνώση για να την πουλήσουν.θέλουν να μάθουνε πού υπάρχει γνώση φτηνήπου να μπορούνε ακριβά να την πουλήσουν. Γιατί να ενδιαφερθούνε να γνωρίσουν ό,τιενάντια στην αγοραπωλησία μιλάει; Θέλουνε να νικήσουν.Στη νίκη ενάντια… τίποτα δε θέλουνε να ξέρουν. Δε Θέλουνε άλλοι να τους καταπιέζουν,Θέλουνε να καταπιέζουνε οι ίδιοι.Δε θέλουνε την πρόοδο.Ζητούν την υπεροχή.Πειθαρχούνε σ’ όποιοντους υπόσχεται πως θα μπορούνε να διατάζουν. Θυσιάζονταιγια να μπορέσει να μείνει όρθιος ο βωμός της θυσίας. Τι να τους πω, σκέφτηκα. Αυτό… Θ έ λ ω να τους πω, Α π ο φ ά σ ι σ α. του Bertold BrechtΠαντού υπάρχουν άνθρωποι… Παρατηρητή μουΓύρω μας υπάρχουν ΟΛΑ…αρκεί να α π ο φ α σ ί σ ο υ μ ε να δούμε…Καλό Σου Απόγευμα…
Vasso
17 Μαΐου 2010 στο 14:06
Στους φοιτητές στο ανοικοδομημένο Αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου1Για να μπορείτε να καθόσαστε εδώ: τόσο αίμα χύθηκε. Μπορεί να το ξεχάσετε.. να επιθυμείτε.Να ξέρετε όμως τούτο μοναχά: σ’ αυτά τα καθίσματα καθότανε άλλοι πιο μπροστά από σαςπου αργότερα καθίσανε…πάνω στο σβέρκο των ανθρώπων. Επαγρυπνείτε!2 Πάντα ό,τι να ερευνάτε, ό,τι ν’ ανακαλύψετε ό,τι να μάθετε….., δε θα σας χρησιμέψει,αν δε συνδέετε με τον Αγώνα… το μυαλό σαςκαι δε διαχωρίζεστε απ’ όλους…. τους εχθρούς της ανθρωπότητας. 3Ποτέ να μην ξεχνάτε: κάποιοι όμοιοι με σας.. αγωνίστηκανγια να μπορείτε εδώ να κάθεστε εσείς κι όχι πια… οι προηγούμενοι. Μην κρύβεστε λοιπόν, μα σ υ ν α γ ω ν ι σ τ ε ί τε για ν’ αποχτήσετε τη γνώση και ποτέ…. να μην την αρνηθείτε!του Bertold BrechtΝαι! Θανάση μου, "…για να ανάψει φώς χρειάζεται ενέργεια.."Γνώση και Δράση…. Ας Επαγρυπνούμε…. Ας Α γ ω ν ι σ θ ο ύ μ ε…. ενάντια στο σκοτάδι…της εκμετάλλευσης ανθρώπου… από άνθρωπο…σε κάθε περίσταση… σε κάθε εποχή…Καλό Σου Απόγευμα……
Vasso
17 Μαΐου 2010 στο 14:07
Ποτέ δε σε είχα αγαπήσει τόσο πολύΠοτέ δε σε είχα αγαπήσει τόσο πολύ,όπως εκείνο το δείλι που σε άφησαμε κατάπιε το βαθυγάλαζο δάσος,ψυχή μου,που πάνω του, στα δυτικά,κρέμονταν κιόλας.. χλωμά τα άστρα.Γέλασα αρκετά, καρδιά μου,γιατί συγκρούστηκα παίζονταςμε το σκυθρωπό πεπρωμένοτην ίδια ώραμέσα στο γαλανό δείλι του δάσουςαργοσβήναν κιόλας πίσω μου τα πρόσωπα.Εκείνο το μοναδικό σούρουποόλα ήταν τόσο γλυκάόσο δεν ήταν ποτέ ξανά να γίνουναλλά αυτό που μου απόμεινε είναιμόνο πουλιά μεγάλαπου το δείλι… πετούν πεινασμένα στον σκοτεινιασμένο ουρανό..του Bertold BrechtΣε Ευχαριστώ…. Μυρσίνη μουΚαλό σου Απόγευμα….
Vasso
17 Μαΐου 2010 στο 14:13
EPΩTHΣEIΣ KI AΠOKPIΣEIΣ-«Mπορεί η αλήθεια νάν’ θνητή και το ψέμα αθάνατο;» -«Έτσι δείχνουν όλα». -«Πού είδες, η αδικία.. να μη ξεμασκαρεύεται χρόνους και καιρούς;». -«Eδώ». -«Mα ξέρεις κάποιον που..η βία να του ‘χει φέρει τύχη;» -«Kαι ποιος δεν ξέρει;» -«Tότε ποιος μπορεί, σ’ έναν τέτοιο κόσμο, να τσακίσει τον τύραννο;». -«Eσύ». Bertold Brecht(1939) Καλό σου Απόγευμα… Θάλεια μου…Σε Ευχαριστώ….
thalia
17 Μαΐου 2010 στο 16:14
Ανοίγοντας δρόμους……………………για μια καλή ζωή!!!!!!!!!!!!!!!!1<<Αυτός που εμμένει σε ένα υψηλό ιδανικό,στέκει ακλόνητος στην απόφασή του,παρά τις κραυγές του όχλου και τις απειλές της εξουσίας>>.Οράτιος (65-8 π.Χ.)Ρώμη.Καλό απόγευμα ……….σε όλους.Βάσω μου Σε Ευχαριστώ.