Ψάχνοντας…

Ho camminato sotto la pioggia  stringendo intorno a me il silenzio contando uno dopo l’altro i passi delle gocce che venivano dal cielo.. cercando per le tue olme sulla spiaggia bagnata.. ma tu, metà Apollo e Nettuno all’altro tuo metà.. sei apparso nella mia mente. *** Mia amica-sorella è diventata la bella Nefeli (nuvola) che tra le tue metà incontra l’amore del vento.. che a volte splende di gioia e altre volte versa le sue lacrime. Complice della Luna che splende nel buio e si nasconde.. quando esce il Sole. ***    Ho camminato sotto la pioggiα nel mare di Nostalgia, cercando nel griggio del cielo il sorrido della speranza.. e il battito del mio cuore segue l’armonia della natura. Il mio silenzio è sintonizzato con la tua ombra dentro di me, che l’accarezza il mio pensiero. Lunapiena

Περπάτησα μες τη βροχή παρέα με τη σιωπή μου, αφουγκράζοντας τα βήματα απ’τις σταγόνες τ’ουρανού, ψάχνοντας για τα χνάρια σου πάνω στην βρεγμένη άμμο.. αλλά εσύ μισός Απόλλωνας κι Ποσειδώνας ο άλλος μισός, φαντάζεις μες στη σιωπή μου..  *** Έκανα φίλη αδελφική την όμορφη Νεφέλη, που ανάμεσα στα δυό μισά σου συναντά.. τον έρωτα του ανέμου, που άλλοτε λάμπει από χαρά κι άλλοτε δάκρυα χύνει.. Συνένοχη του φεγγαριού που στο σκοτάδι λάμπει και κρύβεται, όταν ο ήλιος βγαίνει. *** Περπάτησα μες τη βροχή στη θάλασσα της νοσταλγίας, ψάχνοντας στο γκρίζο τ’ουρανού το χαμόγελο της ελπίδας.. και της καρδιάς μου ο ρυθμός την αρμονία ακολουθεί της φύσης.. κι η σιωπή μου συντονίστηκε με την δική σου μέσα μου σκιά.. και τρυφερά η σκέψη την χαϊδεύει. Lunapiena