Η Φλόγα της Παιδικής Ελπίδας….

Τα 4 ΚΕΡΙΑ                 Τα 4 κεριά ήταν αναμμένα και έλοιωναν σιγά-σιγά..   όλα τριγύρω ήταν ήρεμα και σιωπηλά… κι ήταν    εύκολο ν’ακουστεί η συνομιλία τους…                                                                       Λέει το Πρώτο:                       Είμαι η  Ε Ι Ρ Η Ν Η                              οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να με κρατήσουν   αναμμένη για πολύ… και έτσι δεν μου μένει άλλο  από το να περιμένω στην άκρη μου σβησμένη….    …..κι έτσι αφέθηκε να σβήσει τελείως.    Το Δεύτερο Είπε:                      κι εγώ είμαι η  Π Ι Σ Τ Η                        Οι άνθρωποι δεν με επιζητούν πιά… δεν έχω λόγο   να παραμείνω αναμμένη…          …κι εκείνη τη στιγμή φύσηξε ένα ελαφρύ αεράκι     και το έσβησε….   Θλιμμένο το Τρίτο κερί είπε:                      Είμαι η  Α Γ Α Π Η                                 Δεν έχω τη δύναμη να παραμείνω αναμμένη..   οι άνθρωποι δεν με θεωρούν σημαντική.. και   συχνά μισούνται μεταξύ τους…   …και χωρίς να περιμένει για πολύ… αφέθηκε να σβήσει   Εκείνη ακριβώς την στιγμή… πλησιάζει ένα Παιδί   και βλέπει τα 3 κεριά σβησμένα… και φοβισμένο   φωνάζει κλαίγοντας….      " μα… ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ?    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΑΝΑΜΜΕΝΑ.                        ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ!"   και… συνέχισε να κλαίει… με λυγμούς                                                                                                                                                              Τότε το Τέταρτο κερί του λέει:                         ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ… και ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ…                               Οσο θα μένω εγώ αναμμένη.. μπορείς να ανάψεις   και πάλι τα 3 Κεριά:… Ελα Προσπάθησε…    –Ποιά είσαι εσύ που μιλάς ρώτησε το παιδί…    -Είμαι το Τέταρτο Κερί…                                                   και με λένε  Ε Λ Π Ι Δ Α….                                 :     με μάτια δακρυσμένα το Παιδί πήρε στα χεράκια του το Κερί της Ελπίδας   και άναψε προσεκτικά ένα ένα τα Κεριά…                                                                                  "                                                                                                                                                                          Αγάπησα το Φως πολύ Ετσι κατόρθωσα ένα κερί ν’ανάψω.. Αλέκος Παναγούλης