|
Σε Σκοτεινούς Καιρούς
(In finsteren Zeiten)
Δε θα λένε: Tον καιρό που η βελανιδιά
τα κλαδιά της ανεμοσάλευε.
Θα λένε: Tον καιρό που ο μπογιατζής
τσάκιζε τους εργάτες.
Δε θα λένε: Tον καιρό που το παιδί πετούσε
βότσαλα πλατιά στου ποταμού το ρέμα.
Θα λένε: Tον καιρό που ετοιμάζονταν
οι μεγάλοι πόλεμοι.
Δε θα λένε: Tον καιρό που μπήκε
στην κάμαρα η γυναίκα.
Θα λένε: Tον καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις συμμαχούσαν ε ν ά ν τ ι α στους εργάτες.
Mα δε θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί.
Θα λένε: Γιατί σωπαίναν.. οι Ποιητές τους;
Μπέρτολντ Μπρέχτ
(1898-1956)
"Ξέρω: κηρύγματα και ρητορείες πάλι, θα πεις.
Έ ναι λοιπόν! Kηρύγματα και ρητορείες.
Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Nα μην τις παίρνει ο άνεμος."
Μανώλης Αναγνωστάκης
|
30 Απριλίου, 2010
hvasso53
"Lycofos Nostalgias" 
12 responses to “Σε… Σκοτεινούς Καιρούς…”
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ☆ღ ΜΥΡΣΙΝΗ ღ ☆Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ
30 Απριλίου 2010 στο 22:22
ΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΛΕΝΕ.. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝΕ??ΘΑ ΛΕΝΕ..ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΥΣΑΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΠΙΑ !!!ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ !.
thalia
30 Απριλίου 2010 στο 23:50
Σε Σκοτεινούς Καιρούς……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………Οι ποιητές και οι διανοούμενοι……………………..δεν πρέπει σωπαίνουν.Καλό πρωϊνό.
Αγριάδα
1 Μαΐου 2010 στο 05:15
"Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξειςNα μην τις παίρνει ο άνεμος."Καλή Πρωτομαγιά!
christian
1 Μαΐου 2010 στο 07:33
Ευελπίστω ότι καποιος άνεμοςς θα σας φέρει παλι ηλιομένες μέρες στις καρδιές σας,Καλό κουραγιο παιδια Καλό μηνα και καλή Πρωτομαγιά σε ολους σας
espectador
1 Μαΐου 2010 στο 09:31
Απο χθες τριγυριζουν στο μυαλο μου αυτοι οι στιχοιλα να παίξουμε…Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μουΉταν για μένα μια φορά η αγαπημένηΤώρα δεν έχω πια αγαπημένηΘα σου χαρίσω τους πύργους μουΤώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μουΈχουν πεθάνει από καιρόπριν από μέναΌλα, όλα και τ’ άλογά μου θα στα δώσωΌλα, όλα και τ’ άλογά μου θα στα δώσωΜονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσωπου ξέρει μόνο σ’ ένα χρώμα να πηγαίνειδρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλληγελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σουμπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικάαναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξειςΈλα να παίξουμε…Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μουΚι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω!Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειραΌλα, όλα, και τ’ άλογά μου θα στα δώσωΌλα, όλα, και τ’ άλογά μου θα στα δώσωΜονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσωπου ξέρει μόνο σ’ ένα χρώμα να πηγαίνειδρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλληγελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σουμπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικάαναστατώνοντας τις στέριες παρατάξειςΈλα να παίξουμε…Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα…
Thanasis-
1 Μαΐου 2010 στο 17:27
Ω πόσα λόγια έχουν χορτάσει τα αυτιά μου που βουίζουν ακόμη από τα μυδράλια του εμφυλίου,ω πόσοι είναι στο χώμα θύματα της αδικίας, της εκμετάλευσης και των εξουσιαστών του κόσμου,ω πόσες σελίδες γέμισαν με ποιήματα και λογοτεχνία από την διάχυτη δυστυχία πάνω στη Γη!!Ωϊμέ….τούτη η ζωή έτσι θα πορεύεται χωρίς τελειωμό και οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη δεν θα αλλάξουν ποτέ!!!!!
vivi
1 Μαΐου 2010 στο 22:43
Η ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται, μόνο που εμείς ποτέ δεν τη θυμόμαστε και αναζητάμε καινούριες αιτίες ενω οι παλιές δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν! Και οι ποιητές……είχα δυνατά την τηλεόραση……Καλό σου βράδυ και καλό μήνα!!!
Vasso
2 Μαΐου 2010 στο 06:21
Για την Ε. ΒαιγκελΚαι τώρα έβγα με βήμα ανάλαφροΣτης ερειπωμένης πολιτείαςτην παλιά σκηνή,γεμάτη υπομονήμα και αμέληκτατο σωστό δείχνοντας.Στον ανόητο παράβαλε τη ΣοφίαΣτο μίσος τη Φιλία,Στο γκρεμισμένο σπίτιτο λαθεμένο σχέδιο.Μα σ’αυτούς που δεν μαθαίνουνδείξε με κάποια ελπίδατο καλό σου πρόσωπο…Bertolt BRECHT
Vasso
2 Μαΐου 2010 στο 06:22
ΞΗΜΕΡΩΜΑΔεν είναι τυχαίο Που κάθε καινούρια μέραΞημερώνει με το λάλημα του πετεινούΠου μαρτυρεί από παλιάΜια Προδοσία.Bertolt BRECHT
Αλέξανδρος
2 Μαΐου 2010 στο 06:41
καλημέρα … ο εχθρός του σκοταδιού .. είναι το φωςκαλή συνέχεια
Vasso
2 Μαΐου 2010 στο 12:23
ΣυνειδητοποίησηΌταν ξαναγύρισαείδα πως τα μαλλιά μου δεν είχαν ασπρίσεικαι χάρηκα.Τις δυσκολίες των βουνών τις ξεπεράσαμεΤώρα μας περιμένουνοι δυσκολίες των πεδιάδων.Bertolt BRECHT
ΓΕΩΡΓΙΑ
2 Μαΐου 2010 στο 13:04
ΠορείαΤότε ήρθε στη συνεδρίαση ο Χαρίλαος,πραγματικό του όνομα Γεράσιμος,και είπε:"Συναγωνιστές θα νικήσουμε".Τον σκότωσαν έπειτα από δυο μέρες.Και ήρθε στη θέση του ο Αλέξης,όνομα πραγματικό του Νίκος,και είπε:"Συναγωνιστές θα νικήσουμε".Στο τρίτο κύμα της τρομοκρατίαςέπιασε θέση λογιστή.Τότε ήρθε στη θέση του ο Γρηγόρης,επιλεγόμενος Αρμένης, πραγματικό του όνομα άγνωστοκ’ είπε:"Αδέρφια, θα περάσουμε πολλές δοκιμασίεςμα θα νικήσουμε".Αργότερα ανέλαβε πιο υπεύθυνη δουλειά.Κ’ ήρθε στη θέση του η Ρόζα,πραγματικό της όνομα Φανή,κ’ είπε:"Θα πρέπει τώρα να προσαρμοστούμεστις νέες συνθήκες".’Οταν την πιάσαν ήρθε στη θέση της ο Πέτρος,πραγματικό του όνομα Θανάσηςκ’ είπε:"Ο δείχτης των απεργιών ανέβηκε".Πέθανε αργότερα στο σανατόριο.Κ’ ήρθαμε με τη σειρά μου εγώ κι ο Πελοπίδας κι ο Στρατήςήρθαν παιδιά καινούργια, οι καταδίκες ηγετώνήρθανε τα πεντάχρονα, τα εφτάχρονα, οι αλλεπάλληλες επαναστάσειςήρθανε τα συνέδρια, η αποκατάσταση νεκρών ηρώωνο θάνατος από τα γερατειάσκοτείνιασε η σειρά των ονομάτων, μπερδεύτηκε η συνέχεια…Και είπε ο νέος εργάτης στη νέα συνεδρίαση:"Σύντροφοι θα νικήσουμε". "ΠΟΡΕΙΑ" Τίτος ΠατρίκιοςΘα νικήσουμε?????καλό απόγευμα και πάλι…..